Maciej Englert

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maciej Englert
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1946
Sosnowiec

Współmałżonek

Marta Lipińska

Zespół artystyczny
Teatr Współczesny w Warszawie
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Maciej Ignacy Englert (ur. 17 lutego 1946 w Sosnowcu) – polski aktor i reżyser teatralny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1968 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim i Reżyserskim w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Studia reżyserskie rozpoczął zaraz po ukończeniu szkoły teatralnej. Po dwóch latach je porzucił. Mistrzem jego warsztatu reżyserskiego został ówczesny dyrektor Teatru Współczesnego, Erwin Axer, który szybko umożliwił młodemu aktorowi realizację pierwszych przedstawień. Jako reżyser teatralny debiutował w 1971 roku przedstawieniem Iskrą tylko....

W latach 1968–1975 był aktorem i reżyserował w warszawskim Teatrze Współczesnym, w 1976–79 pełnił funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Współczesnego w Szczecinie. Był pierwszym dyrektorem i organizatorem Szczecińskiego Teatru Współczesnego, w Szczecinie wyreżyserował m.in. „Wyzwolenie” Wyspiańskiego, „Kurka Wodna” Witkacego, „Burza” Szekspira oraz „Lato i dym” Williamsa[1]. W latach 1979–81 był zastępcą dyrektora Teatru Współczesnego w Warszawie, w 1981 roku został jego dyrektorem, jest nim do dzisiaj. W latach 1992–93 był członkiem Rady ds. Kultury przy Prezydencie RP.

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[2] oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od roku 1968 żonaty z aktorką Martą Lipińską (ur. 1940). Mają córkę Annę, kostiumografa, absolwentkę Akademii Sztuk Pięknych i syna Michała (ur. 1975), operatora filmowego. Jego starszym bratem jest Jan Englert (ur. 1943) – aktor teatralny i filmowy, bratową aktorka Beata Ścibakówna, a bratanicą również aktorka Helena Englert.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1974: Nagroda Młodych im. H. Morycińskiego za reżyserię Awansu w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie na XVI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu
  • 1976: Wyróżnienie za reżyserię Makbeta w Teatrze Współczesnym w Szczecinie na XVII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu
  • 1977: Nagroda Województwa Szczecińskiego za preferowanie repertuaru współczesnego i osiągnięcia reżyserskie
  • 1977: Nagroda tygodnika „Przyjaźń” za reżyserię sztuki Największa świętość I. Druce w Teatrze Współczesnym w Warszawie
  • 1977: Wyróżnienie za inscenizację Fars mrocznych w Teatrze Współczesnym w Szczecinie na Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu
  • 1978: Nagroda im. Konrada Swinarskiego – przyznawana przez redakcję miesięcznika „Teatr” (za reżyserię przedstawienia „Największa świętość” Iona Drucego w Teatrze Współczesnym w Warszawie)
  • 1978: Nagroda dziennikarzy za interpretację sceniczną II aktu Wyzwolenia w Teatrze Współczesnym w Szczecinie na XX Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu
  • 1978: Nagroda za reżyserię sztuki Największa świętość w Teatrze Współczesnym w Warszawie na XVII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych
  • 1978: Bursztynowy Pierścień
  • 1979: Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego
  • 1987: Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia artystyczne, w szczególności za adaptację i reżyserię spektaklu Mistrz i Małgorzata
  • 1988: Nagroda TPPR im. Wandy Wasilewskiej (nie została przyjęta)
  • 1988: Nagroda indywidualna I stopnia „Trybuny Ludu” za osiągnięcia w dziedzinie reżyserii, w szczególności za spektakl Mistrz i Małgorzata
  • 1988: Nagroda tygodnika „Przyjaźń” za reżyserię Mistrza i Małgorzaty w Teatrze Współczesnym w Warszawie
  • 1989: Dyplom Honorowy Ministra Spraw Zagranicznych
  • 1993: Nagroda publiczności za spektakl Najlepsi z przyjaciół na XXXII Rzeszowskich Spotkaniach Teatralnych
  • 2002: Sopot – II KF Teatru PR i TV „Dwa Teatry” – nagroda specjalna pozaregulaminowa za udaną kontynuację tradycji Teatru TV w przedstawieniu Pieniądze innych ludzi Jerry’ego Sternera
  • 2002: Łódź – VIII Ogólnopolski Festiwal Sztuk Przyjemnych – tytuł Najprzyjemniejszy Spektakl – dla przedstawienia Odwrót Williama Nicholsona z Teatru Współczesnego w Warszawie (plebiscyt publiczności)
  • 2003: Warszawa – IX OKNWPSW – nagroda za reżyserię spektaklu Wniebowstąpienie według Tadeusza Konwickiego w Teatrze Współczesnym w Warszawie
  • 2004: Sopot – IV Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa teatry” – nagroda za reżyserię spektaklu Kąpielisko Ostrów Pawła Huelle.
  • 2005: Sopot – V Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatr TVP „Dwa Teatry” – nagroda za reżyserię spektaklu Wniebowstąpienie Tadeusza Konwickiego.
  • 2007: Sopot – VII Festiwal Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji „Dwa Teatry” – nagroda za reżyserię filmu telewizyjnego Rozmowy z katem
  • 2009: Feliks Warszawski za najlepszą reżyserię – nagroda za spektakl To idzie młodość w Teatrze Współczesnym

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Encyklopedia Szczecina t. 1 A-O (pod red. Tadeusza Białeckiego, autor hasła Ryszard Markow), Szczecin 1999, s. 229.
  2. Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego [online], onet.pl, 16 maja 2010 [dostęp 2014-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-01].
  3. Barbara Sowa, Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista [online], Dziennik.pl, 16 marca 2015 [dostęp 2015-03-21].
  4. Glorie Artis dla aktorów. mkidn.gov.pl, 2010-02-15. [dostęp 2012-11-26].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]