Euscarthmornis: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
(Brak różnic)
|
Wersja z 13:05, 30 sty 2021
| Euscarthmornis | |||
| Oberholser, 1923[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – smukłodziobek brązowogrzbiety (E. margaritaceiventer) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Euscarthmornis | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Euscarthmus nidipendulus zu Wied, 1831 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Euscarthmornis – rodzaj ptaka z podrodziny klinodziobków (Triccinae) w rodzinie muchotyranikowatych (Pipromorphidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[2].
Morfologia
Długość ciała 9,5–11 cm; masa ciała 7–12,7 g[2].
Systematyka
Etymologia
Euscarthmornis: gr. ευσκαρθμος euskarthmos „wysoko skaczący”, od ευ eu „dobry”; σκαρθμος skarthmos „skaczący”, od σκαιρω skairō „tańczyć” (por. rodzaj Euscarthmus zu Wied, 1831 (rdzawik)); ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[3].
Podział systematyczny
Takson ponownie wyodrębniony z Hemitriccus[4]. Do rodzaju należą następujące gatunki[5]:
- Euscarthmornis iohannis (E. Snethlage, 1907) – smukłodziobek żółtobrzuchy
- Euscarthmornis striaticollis (Lafresnaye, 1853) – smukłodziobek kreskowany
- Euscarthmornis nidipendulus (zu Wied, 1831) – smukłodziobek brazylijski
- Euscarthmornis margaritaceiventer (d’Orbigny & Lafresnaye, 1837) – smukłodziobek brązowogrzbiety
Przypisy
- ↑ H.Ch. Oberholser. The Generic Name Euscarthmus Wied. „The Auk”. 40 (2), s. 327, 1923. DOI: 10.2307/4073835. (ang.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tyrant Flycatchers (Tyrannidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.tyrann2.01. [dostęp 2021-01-30]. (ang.).
- ↑ Etymologia za: J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2020. (ang.).
- ↑ M.G. Harvey, G.A. Bravo, S. Claramunt, A.M. Cuervo, G.E. Derryberry, J. Battilana, G.F. Seeholzer, J.S. McKay, B.C. O'Meara, B.C. Faircloth, S.V. Edwards, J. Perez-Eman, R.G. Moyle, F.H. Sheldon, A. Aleixo, B.T. Smith, R.T. Chesser, L.F. Silveira, J. Cracraft, R.T. Brumfield & E.P. Derryberry. The evolution of a tropical biodiversity hotspot. „Science”. 370 (6522), s. 1343–1348, 2020. DOI: 10.1126/science.aaz6970. (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Triccinae Heine & Reichenow, 1890 - klinodziobki (Wersja: 2020-12-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-30].
