Łućk
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Projekt | |
| Oznaczenie NATO |
Grisha V |
| Historia | |
| Stocznia |
Łeninśka kuznia, Kijów |
| Położenie stępki |
26 grudnia 1992 |
| Wodowanie |
22 maja 1993 |
 Marynarka Wojenna Ukrainy
| |
| Wejście do służby |
30 grudnia 1993 |
| Los okrętu |
przejęty przez Rosję 20 marca 2014 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1055 t pełna |
| Długość |
71,07 m[1] |
| Szerokość |
10,15 m |
| Zanurzenie |
3,71 m |
| Napęd | |
| 1 turbina gazowa o mocy 18 000 KM, 2 silniki Diesla o mocy 38 000 KM[2], 3 śruby - CODAG | |
| Prędkość |
31,67 w[1] |
| Zasięg |
2750 Mm przy prędkości 14 w[2] |
| Uzbrojenie | |
| 1×II wyrzutnia pocisków plot ZIF-122 Osa-MA (20 pocisków) 1 armata uniwersalna kaliber 76,2 mm AK-176M 1 armata obrony bezpośredniej 30 mm AK-630M 4 wyrzutnie torped pop 533 mm (2×II) 1 wyrzutnia rbg RBU-6000 (48 pocisków RGB-60) 2 zrzutnie bomb głębinowych (12 bg BB-1) | |
| Załoga |
70[2] |
_%D0%9B%D1%83%D1%86%D1%8C%D0%BA.png)
Łućk (U205) (ukr. Луцьк) – współczesna ukraińska korweta zwalczania okrętów podwodnych projektu 1124MU[3] (typu Albatros, oznaczenie NATO Grisha V). W marcu 2014 r. została zagarnięta przez siły rosyjskie podczas aneksji Krymu.
Budowa[edytuj | edytuj kod]
"Łućk" był jednym z ostatnich zbudowanych okrętów z długiej serii korwet zwalczania okrętów podwodnych radzieckiego projektu 1124 i jego wariantów. Stępkę pod jego budowę położono 26 grudnia 1992 roku (już po rozpadzie ZSRR), w śródlądowej stoczni Łeninśka kuznia ("Kuźnia Leninowska") w Kijowie, która była jednym z zakładów budujących okręty tego typu[4]. Budowę prowadzono dla marynarki wojennej Ukrainy, przy tym trwała ona nadzwyczaj szybko jak na realia państw poradzieckich i kadłub wodowano już 22 maja 1993 roku[4] (budowa bliźniaczej korwety "Ternopil", rozpoczęta wcześniej, trwała wielokrotnie dłużej). Korweta otrzymała nazwę od miasta Łucka.
W dniach 14-16 listopada 1993 r. okręt przeholowano Dnieprem z Kijowa do Mikołajowa, a 21 listopada 1993 r. o własnych siłach przeszedł do Sewastopola[4]. 30 grudnia 1993 r., po próbach odbiorczych, "Łućk" został przyjęty do służby w marynarce Ukrainy[4].
Służba[edytuj | edytuj kod]
12 lutego 1994 r. na "Łućku" podniesiono w Sewastopolu banderę ukraińską[4]. Okręt brał następnie udział m.in. w międzynarodowych ćwiczeniach i operacjach i był przez dłuższy czas najnowszą i najintensywniej wykorzystywaną jednostką floty ukraińskiej[4]. Nosił początkowo numer burtowy 400, od lipca 1994: U200[4], a od 2007 roku: U205. Wchodził w skład 5. Samodzielnego Dywizjonu Okrętów. Bazował w Zatoce Strzeleckiej w Sewastopolu, a od jesieni 2004 w krymskiej bazie marynarki wojennej na jeziorze Donuzław[4].
Główne wydarzenia służby w latach 1994-2000:
- lipiec 1994 — międzynarodowe ćwiczenia Breeze-94 (Bułgaria)[4],
- sierpień 1995 — międzynarodowe ćwiczenia Breeze-95 (Bułgaria) (okręt-gospodarz podczas wizyty w Odessie włoskiego niszczyciela "Francesco Mimbellli")[4],
- sierpień 1996 — ćwiczenia Morze-96[4],
- styczeń 1997 — pierwsze odpalenie rakiet w historii floty ukraińskiej (Osa-MA)[4],
- kwiecień 1997 — wspólne manewry z rosyjską Flotą Czarnomorską[4],
- lipiec 1997 — międzynarodowe ćwiczenia Cooperative Partner-97 (Bułgaria)[4],
- sierpień 1997 — międzynarodowe ćwiczenia Sea Breeze-97 (jezioro Donuzław)[4],
- listopad 1997 — wspólne manewry z rosyjską Flotą Czarnomorską[4],
- kwiecień 1998 — wspólne manewry z rosyjską Flotą Czarnomorską[4],
- czerwiec 1998 — międzynarodowe ćwiczenia Cooperative Partner-98 (Rumunia)[4],
- listopad 1998 — międzynarodowe ćwiczenia Sea Breeze-98 (Odessa)[4],
- kwiecień 1999 — manewry floty[4],
- sierpień 1999 — międzynarodowe manewry Farwater Mira—99[4],
- wrzesień 1999 — ćwiczenia Duel-99[4],
- kwiecień 2000 — manewry floty[4],
- 19-30 czerwca 2000 — międzynarodowe ćwiczenia Cooperative Partner-2000 (Odessa)[4],
- 14-28 lipca 2000 — międzynarodowe ćwiczenia Breeze—2000 (Bułgaria)[4],
- 16-24 września 2000 — międzynarodowe ćwiczenia Black Sea Partner—2000 (Turcja)[4],
- remont w Mikołajowie[4].
W 2003 roku "Łućk" brał ponownie udział w międzynarodowych ćwiczeniach Cooperative Partner-2003[4]. W okresie od 24 listopada – 11 grudnia 2007 brał udział w operacji NATO Active Endeavour na wodach Morza Śródziemnego[5].
Podczas kryzysu krymskiego okręt został 5 marca 2014 r. zablokowany w Zatoce Strzeleckiej w Sewastopolu przez okręty rosyjskie, po czym 20 marca 2014 r. został opanowany przez oddziały rosyjskie[6][7]. Po rozmowach międzypaństwowych, korweta miała być zwrócona Ukrainie, lecz Rosja wstrzymała się z jej wydaniem w związku z kontynuowaniem walk w Donbasie[8].
Okręt nie był używany przez Rosję; w lutym 2020 roku nadal znajdował się pod kontrolą rosyjską, odstawiony w Sewastopolu[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Storożiewyje korabli WMF SSSR i Rossii 1945-2000
- ↑ a b c A.S. Pawłow, Wojennyje korabli SSSR i Rossii 1945-1995 g., Jakuck, 1994, s.110
- ↑ Robert Gardiner (red), Conway's All the world's fighting ships, 1947-1995, Maryland, 1996, ISBN 1-55750-132-7, s.396
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab W. Kostriczenko, Albatros.... s.106
- ↑ Hetman Sahajdaczny w składzie sił NATO w Afryce w serwisie altair.pl [dostęp 24-3-2014]
- ↑ Тоня Туманова: У Севастополі заблокували корвет "Луцьк". unn.com.ua. [dostęp 2014-03-24]. (ukr.).
- ↑ Тоня Туманова: У Криму російські військові захопили два українських корвети. korrespondent.net. [dostęp 2018-09-29]. (ukr.).
- ↑ Корвет «Луцьк» − досі на території окупованого Криму w serwisie www.volynpost.com, 8 sierpnia 2014 [dostęp 9-8-2014] (ukr.)
- ↑ Журналісти з'ясували, де знаходиться захоплений РФ тральщик "Черкаси". RBK-Ukrajina, 21-2-2020. [dostęp 2020-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ukr.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Storożewyje korabli WMF SSSR i Rossii 1945-2000, "Morskaja Kollekcyja" 6/2000
- W. Kostriczenko, "Albatros" dozornyj w morie. Istorija korablej projekta 1124 («Альбатрос» дозорный в море. История кораблей проекта 1124). Moskwa: Wojennaja Kniga, 2005, ISBN 5-902863-04-X