Łybedź

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Łybedź (ukr. Либідь) – postać legendarna, siostra założycieli Kijowa: Kija, Szczeka i Chorywa. Wspomniana w Powieści minionych lat, nie poświęcono jej jednak poza tą wzmianką większej uwagi[1].

Prawdopodobnie postać eponimiczna, związana z nazwą przepływającej przez Kijów rzeki Łybid. Być może postać Łybedzi została zaczerpnięta przez Nestora z ludowych bajek, w których występuje pani złotych jabłek i żywej wody o imieniu Złoty Łabędź. Imię postaci nie jest jasne, wiąże się je najczęściej ze słowem łabędź (ukr. ле́бідь) lub wywodzi od prasłowiańskiego *łyb- „szczyt, wierzchołek”, może to jednak być również zapożyczenie skandynawskie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Strzelczyk: Mity, podania i wierzenia dawnych Słowian. Poznań: Rebis, 2007, s. 91-92. ISBN 978-83-7301-973-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej M. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001. ISBN 83-207-1629-2.