Łysin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łysin
Ilustracja
Kościół w Łysinie w 1930 r.
Państwo

 Ukraina

Obwód

 rówieński

Rejon

demidowski

Powierzchnia

5,338 km²

Populacja 
• liczba ludności
• gęstość


212
39,72 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3637

Kod pocztowy

35220

Położenie na mapie obwodu rówieńskiego
Mapa konturowa obwodu rówieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Łysin”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Łysin”
Ziemia50°28′24″N 25°17′29″E/50,473333 25,291389

Łysin[1] (ukr. Лисин) – wieś na Ukrainie w rejonie demidowskim, obwodu rówieńskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Kościół parafialny – według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich ufundowany przez Adama Drewnowskiego, podkomorzego wendeńskiego w 1724 r. Pierwotny kościół był drewniany, wybudowany na gruzach zboru braci polskich. Staraniem ks. Stanisława Karpowicza, miejscowego proboszcza oraz grupy parafian postawiony został nowym, murowany kościół pw. Przemienienia Pańskiego. Świątynia wybudowana na planie czworoboku posiadała fasadę zwieńczoną trójkątnie. W świątyni znajdował się obraz szkoły włoskiej przedstawiający Jezusa, podarowany przez generała Wincentego Szeptyckiego, który dostał od Napoleona I. Obraz znajdował się w galerii książąt D'Este, gdzie trafił po kampanii włoskiej z lat 1796–1797[1]. Kościół został zniszczony w 1943 r.

W maju 1943 r. tutejszy proboszcz, ks. Jerzy Jan Cimiński (1905-1943) wraz z ks. Henrykiem Szczerbickim, proboszczem parafii w Tesłuhowie, został zamordowany przez nacjonalistów ukraińskich we wsi Wołkowyje[2][3].

W lipcu 1943 roku Łysin był miejscem krwawego napadu UPA na miejscowych Polaków i Czechów[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. V. Warszawa: 1880-1902, s. 861.
  2. HIERONIM SZCZERBICKI — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2022-11-30].
  3. CIMIŃSKI — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2022-11-30].
  4. Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 56, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]