Święta wojna (pieśń)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Święta wojna (Свяще́нная война́, dosłownie uświęcona wojna) – radziecka pieśń z czasów II wojny światowej.

Słowa do niej napisał Wasilij Lebiediew-Kumacz w 1941 roku po ataku Niemiec nazistowskich na ZSRR, prawdopodobnie wzorując się na wcześniej istniejącym wierszu[1].

Autorstwo muzyki nie jest w pełni sprecyzowane. Wedle oficjalnej wersji, została skomponowana przez Aleksandra Aleksandrowa – założyciela Chóru Aleksandrowa, kompozytora muzyki do hymnu ZSRR (używanej też w hymnie Federacji Rosyjskiej). Jednak, jak twierdzą ukraińscy badacze, melodia ta jest nieco zdeformowaną formą ukraińskiej pieśni patriotycznej „Powstań, powstań ludu mój!” (ukr. Повстань, повстань народе мій!), która powstała w 1919 r. i była śpiewana przez krzyworoskie oddziały żołnierzy URL, a następnie w 1941 r. miała być wykorzystana przez władze radzieckie, ze względu na swój marszowy, zagrzewający do walki charakter[2][3].

Polskie tłumaczenie poetyckie opracował Krzysztof Gruszczyński[4]. Znana jest także wersja pt. „Żołnierzu do szeregu stań”, w której drugą zwrotkę zmieniono, bez odniesień do Związku Radzieckiego[5].

Tekst piosenki[edytuj | edytuj kod]

Tekst rosyjski
Вставай, страна огромная,
Вставай на смертный бой
С фашистской силой тёмною,
С проклятою ордой.

(Припев × 2):

Пусть ярость благородная
Вскипает, как волна!
Идёт война народная,
Свяще́нная война́!

Дадим отпор душителям
Всех пламенных идей,
Насильникам, грабителям,
Мучителям людей!

(Припев)

Не смеют крылья чёрные
Над Родиной летать,
Поля её просторные
Не смеет враг топтать!

(Припев)

Гнилой фашистской нечисти
Загоним пулю в лоб,
Отребью человечества
Сколотим крепкий гроб!

(Припев × 2)

Transkrypcja
trb.
Wstawaj, strana ogromnaja,
Wstawaj na smiertnyj boj
S faszystskoj siłoj tiomnoju,
S proklatoju ordoj.

(Pripiew × 2):

Pust´ jarost´ błagorodnaja
Wskipajet, kak wołna!
Idiot wojna narodnaja,
Swiaszczennaja wojna!

Dadim otpor duszytielam
Wsiech płamiennych idiej,
Nasilnikam, grabitielam,
Muczitielam ludiej!

(Pripiew)

Nie smiejut krylja czornyje
Nad Rodinoj letat´,
Pola jejo prostornyje
Nie smiejet wrag toptat´!

(Pripiew)

Gniłoj faszystskoj nieczisti
Zagonim pulu w łob,
Otriebju czełowieczestwa
Skołotim kriepkij grob!

(Pripiew × 2)

Tłumaczenie dosłowne (pol.)
Wstawaj, kraju ogromny,
Wstawaj na śmiertelny bój
Z faszystowską ciemną siłą,
Z przeklętą hordą.

(Refren × 2):

Niechaj szlachetna złość
Zakipi, jak fala!
Nadchodzi wojna ludowa,
Święta wojna!

Damy odpór dusicielom
Wszystkich płomiennych idei,
Gwałcicielom, grabieżcom,
Dręczycielom ludzi!

(Refren)

Nie śmią skrzydła czarne
Nad Ojczyzną latać,
Pól jej bezkresnych
Nie śmie wróg deptać!

(Refren)

Zgniłej faszystowskiej nieczystości
Wbijemy kulę w czoło,
Odszczepieńcom ludzkości
Zbijemy mocną trumnę!

(Refren × 2)

Nawiązania[edytuj | edytuj kod]

Fragment melodii Świętej wojny Przemysław Gintrowski wkomponował w końcową część utworu Autoportret Witkacego.

Fragment tekstu pieśni pojawił się w książce Dmitrija Głuchowskiego Metro 2033. W tłumaczeniu polskim wydawnictwa Insignis pieśń została przetłumaczona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]