Święto Trybuny Robotniczej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święto Trybuny Robotniczej
Ilustracja
Karta uczestnictwa w X Świętach Trybuny Robotniczej 1975
Państwa

 Polska

Typ święta

za czasów PRL-u

Podobne święta

Święto Trybuny Ludu

Karta uczestnictwa upoważniała do udziału we wszystkich imprezach artystycznych, kulturalnych i sportowych na terenie Śląskiego Parku Kultury i Wypoczynku, wolnego wstępu do ZOO, Planetarium i Wesołego Miasteczka oraz w imprezach tam organizowanych, a także do korzystania z przejazdu kolejką linową „Elką” z 50% zniżką oraz wolnego wstępu na imprezy organizowane z okazji Święta Trybuny Robotniczej

Święto Trybuny Robotniczej – propagandowa impreza rozrywkowa w PRL-u. Święto „Trybuny Robotniczej” organizował partyjny (PZPR) dziennik „Trybuna Robotnicza” z Katowic.

Była to impreza plenerowa, festyn rodzinny organizowany na terenie Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku w Chorzowie. Podczas festynu na straganach dostępne było piwo, kiełbasa, tradycyjny krupniok, wata cukrowa. Odbywały się występy artystyczne i kiermasze. Była to największa impreza tego typu w Polsce. Na mniejszą skalę organizowano w tym samym czasie i pod tą samą nazwą siostrzane festyny w Bielsku-Białej i w Częstochowie. Ostatni raz imprezę zorganizowano w roku 1990[1].

Źródło

Przypisy[edytuj | edytuj kod]