Świadkowie Jehowy w Wybrzeżu Kości Słoniowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świadkowie Jehowy w Wybrzeżu Kości Słoniowej
Państwo

 Wybrzeże Kości Słoniowej

Liczebność
(2022)

11 877

% ludności kraju
(2022)

0,05%

Liczba zborów
(2022)

231

Rozpoczęcie działalności

1948

Mapa konturowa Wybrzeża Kości Słoniowej, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Abidżan”, natomiast blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Daloa”
Sala Zgromadzeń Świadków Jehowy w Daloa oraz zaznaczone na niebiesko Biuro Oddziału z Salą Zgromadzeń w Abidżanie

Świadkowie Jehowy w Wybrzeżu Kości Słoniowej – społeczność wyznaniowa w Wybrzeżu Kości Słoniowej, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2022 roku 11 877 głosicieli, należących do 231 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2022 roku zgromadziło się 37 361 osób[2][a]. Działalność miejscowych wyznawców koordynuje Biuro Oddziału w Abidżanie[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Początek działalności tego wyznania w tym kraju datuje się na luty 1948 roku. Wówczas William C. Walden i George L. Covert pierwsi misjonarze, absolwenci Szkoły Gilead przybyli do Abidżanu. W marcu 1949 roku w stolicy otworzono Biuro Oddziału. W roku 1951 przybyli kolejni misjonarze. W 1953 roku zanotowano liczbę 17 głosicieli. 1 kwietnia 1954 roku w stolicy utworzono pierwszy zbór.

Rozwój działalności[edytuj | edytuj kod]

W 1955 roku w kraju odbył się pierwszy kongres pod hasłem „Tryumfujące Królestwo”. W roku 1958 w Bouaké utworzono kolejny zbór. W 1959 roku odbył się kongres pod hasłem „Czuwający słudzy” z udziałem 163 obecnych. W następnych latach wyznawcy z tego kraju byli delegatami na kongresy, odbywające się w sąsiednich krajach.

W 1964 roku zanotowano liczbę 143 głosicieli. W roku 1966 rozpoczęły się aresztowania i prześladowania wyznawców, które trwały ponad rok. We wrześniu 1967 roku zorganizowano kongres pod hasłem „Dzieło czynienia uczniów”, w którym uczestniczyło 460 osób. W roku 1968 przekroczono liczbę 220 głosicieli, a rok później – 340. W październiku 1968 roku w kongresie pod hasłem „Dobra nowina dla wszystkich narodów” brało udział 646 osób, a 21 zostało ochrzczonych.

1 września 1971 roku ponownie otwarto Biuro Oddziału. W grudniu 1969 w Abidżanie odbył się kongres pod hasłem „Pokój na ziemi”, w którym udział wzięło 929 osób, a w grudniu 1970 roku kongres międzynarodowy pod hasłem „Ludzie dobrej woli”, wzięły w nim udział 1003 osoby. W roku 1973 przybyli kolejni misjonarze[4]. W grudniu 1973 roku w stolicy odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Boskie zwycięstwo” z udziałem ponad 2080 obecnych. W 1975 roku przekroczono liczbę 1000 głosicieli. W grudniu 1978 roku w Abidżanie odbył się kolejny kongres międzynarodowy pod hasłem „Zwycięska wiara” z udziałem ponad 2700 delegatów z 19 krajów.

W 1982 roku otwarto nowe Biuro Oddziału. W kraju działało ponad 1540 głosicieli, w roku 1985 – 2000, w 1989 roku – 3000, w 1992 roku – 4000, w 1995 roku – 5000, a rok później – 6000. W 1996 roku w Daloa otwarto Salę Zgromadzeń. W grudniu 1998 roku w Abidżanie odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Boża droga życia”. Program przedstawiono po francusku, angielsku i w języku twi. Chociaż w kraju było wtedy tylko 6000 głosicieli, a z zagranicy przybyło około 500 delegatów, to w kongresie uczestniczyło 16 009 osób[5].

29 marca 2003 roku oddano do użytku rozbudowane Biura Oddziału w Abidżanie. W roku 2005 w kraju działało 7000 głosicieli, w 2009 roku liczba ta wyniosła 8358. W grudniu 2009 roku w Abidżanie odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Czuwajcie![6]. W 2010 roku zanotowano liczbę 8885 głosicieli, w roku 2011 – 9146, w roku 2013 – 9664, w 2014 roku – 10 660, a w roku 2020 – 12 269. W roku 2011 głównie w czasie trwania wojny domowej udzielono pomocy humanitarnej potrzebującym[7][8].

10 sierpnia 2018 roku na kongresie pod hasłem „Bądź odważny!” w Abidżanie ogłoszono wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku baule[9]. 7 kwietnia 2020 roku w związku z pandemią COVID-19 program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa nadały stacje radiowe i telewizyjne[10].

25 czerwca 2022 roku Christophe Coulot z miejscowego Komitetu Oddziału ogłosił wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku baule. Język ten ma około 5 milionów użytkowników, którzy mieszkają w Wybrzeżu Kości Słoniowej i Ghanie. Z nagranego wcześniej programu skorzystało ponad 12 000 osób. Językiem tym posługuje się 1040 głosicieli w 24 zborach i 16 grupach[11][12]. 7 stycznia 2024 roku Jules Bazié z miejscowego Komitetu Oddziału ogłosił wydanie Biblii — Ewangelii według Mateusza w języku dan. Ze specjalnego programu w mieście Man skorzystały 302 osoby, a kolejnych 257 osób w trybie wideokonferencji. Językiem tym posługuje się 254 głosicieli w 4 zborach i 6 grupach[13].

Kongresy odbywają się w języku abe, angielskim, attie, baule, bete, dan, ewe, francuskim, guere, guru, migowym Wybrzeża Kości Słoniowej, nzema i twi.

Miejscowe Biuro Oddziału nadzoruje tłumaczenie literatury biblijnej na języki: abe, anyi (indenie), attie, baule, bete, dan, dida (Lakota), guere, guro, senufo (cebaara) oraz język migowy Wybrzeża Kości Słoniowej[3]. W mieście Man znajduje się Biuro Tłumaczeń języka jacouba[14].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 roku do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach; była też transmitowany przez stacje radiowe i telewizyjne). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wybrzeże Kości Słoniowej – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2023-01-17].
  2. Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2022 [online], jw.org [dostęp 2023-01-17].
  3. a b Watchtower, Biuro Oddziału w Wybrzeżu Kości Słoniowej [online], jw.org [dostęp 2017-01-25].
  4. Życiorys: Jehowa ‛prostował moje ścieżki’, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watch Tower Bible and Tract Society, luty 2021, s. 20–24, ISSN 1234-1150.
  5. Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2000 [online], 2000, s. 10.
  6. Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy [online], 1 marca 2009, s. 31 (fr.).
  7. Watchtower, Miłość w działaniu po kataklizmie [online], jw.org [dostęp 2014-08-10].
  8. Rocznik Świadków Jehowy 2012 [online], s. 31.
  9. Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku baule oraz zrewidowanego Przekładu Nowego Świata w języku polskim [online], jw.org, 13 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-13].
  10. Watchtower, Pamiątka w 2020 roku — Afryka. Program Pamiątki w telewizji i radiu [online], jw.org, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-22].
  11. Watchtower, Nowy rekord tłumaczeniowy — wydanie Biblii w 13 językach w jeden weekend! [online], jw.org, 8 lipca 2022 [dostęp 2022-07-15].
  12. Watchtower, Biblu kun mɔ i nun ndɛ’n i wlɛ wunlɛ ti pɔpɔ’n [online], jw.org, 1 lipca 2022 [dostęp 2022-07-18].
  13. Watchtower, Wydanie Ewangelii według Mateusza w języku dan [online], jw.org, 24 stycznia 2024 [dostęp 2024-02-22].
  14. Watchtower, JW Broadcasting – wrzesień 2015 (62 min.) [online], jw.org, 8 września 2015 [dostęp 2015-09-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Świadków Jehowy, Watchtower, 1981 (ang.).
  • Rocznik Świadków Jehowy, Wachtower, 1994–2017.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]