Światła września

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Światła września
Las luces de septiembre
Autor

Carlos Ruiz Zafon

Typ utworu

powieść dla młodzieży

Data powstania

1995

Wydanie oryginalne
Język

hiszpański

Data wydania

1995

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2011

Wydawca

Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA

Przekład

Katarzyna Okrasko, Carlos Marrodán Casas

poprzednia
Pałac Północy (2011)
następna
brak

Światła września (hiszp. Las luces de septiembre) – powieść dla młodzieży hiszpańskiego pisarza Carlosa Ruiza Zafóna będąca trzecią i ostatnią częścią cyklu Trylogia mgły (hiszp. La Trilogía de la Niebla). Książka miała światową premierę w Hiszpanii w 1995 roku[1], natomiast w Polsce ukazała się nakładem wydawnictwa Muza w listopadzie 2011 roku[2].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Lazarus Jann[3] jest projektantem i wykonawcą zabawek żyjącym w dużej willi w Cravenmoore, w której realizuje swoje projekty. Miał smutne dzieciństwo, gdyż mieszkał z matką z demencją, która zamykała go w ciemnym pokoju pozbawionym zabawek. Żyli w jednej z biednych dzielnic Paryża. Lazarus marzył o życiu. jakie wiódł bogaty przedsiębiorca, Daniel Hoffman, który miał fabrykę w sąsiedztwie i dawał dzieciom zabawki. Pewnego dnia matka zamknęła go w ciemnym pokoju i zapomniała o dziecku. Działo się to w chwili, gdy płonęła fabryka zabawek, a pożar niszczył całą okolicę. W ciemnym pokoju chłopcu ukazał się producent zabawek. Obiecał uczynić go swoim następcą w zamian za jego cień i wyrzeknięcie się miłości. Lazarus zgodził się na przedstawioną ofertę. Fabryka zabawek spłonęła i nie było żadnych wieści na temat producenta zabawek, którego uznano za zmarłego. Kilka lat później młody Lazarus pracuje jako przedsiębiorca i jest szczęśliwy. Zaręcza się z piękną dziewczyną i żeni się z nią. Po ślubie zaczynają nękać go problemy. Jego cień materializuje się i jako zabawka ściga go chcąc go zabić.

Wiele lat później, w roku 1936, do jego posiadłości przybywa nowa gospodyni, Simone Sauvelle, która po śmierci męża została praktycznie bez środków do życia. Kobieta przyjeżdża z dziećmi - córką Irene i synem Dorianem. W willi pracuje i mieszka również Hannah, młoda dziewczyna ze wsi, przez którą Irene poznaje Ismaela (kuzyna Hannah), który zostaje jej przyjacielem.

Pewnego dnia Ismael i Irene płyną łodzią do latarni morskiej, gdzie kiedyś w czasie burzliwej nocy zmarła młoda i piękna kobieta. Znajdują tam pamiętnik należący do Almy Maltisse. Kobieta opisała w nim, jak została zmuszona do ucieczki przez cień, który nawiedza ją i chce zabić. Alma płynie łodzią, by spotkać się z mężem, który aby ją ocalić i odciągnąć od niej prześladujący ją cień, schronił się w latarni morskiej. Irene i Ismael czytają znaleziony pamiętnik i zbliżają się do siebie. Na wyspie ma miejsce ich pierwszy pocałunek, który zwiastuje zmianę relacji między nimi - z przyjaciół stają się parą.

Kilka dni później Hannah budzi hałas dochodzący z pokoju, w którym nikt nie mieszka. Za oknem szaleje burza, więc dziewczyna postanawia sprawdzić co się dzieje w pomieszczeniu. Zastaje umeblowany i sprawiający wrażenie zamieszkanego pokój. Zauważa otwarte okno i podchodzi, by je zamknąć. Słyszy przerażające dźwięki i ucieka z rezydencji do lasu. Mimo ucieczki nadal towarzyszą jej przerażające dźwięki. Następnego dnia zostaje znaleziona martwa.

Po śmierci Hannah Ismael i Irene zaczynają analizować fakty i obserwować Lazarusa. Pewnego dnia znajdują piwnicę pełną dziwnych zabawek, w tym metalowego anioła, który jednej nocy ścigał ich aż do jaskini, w której schronili się przed nim i cudem uniknęli śmierci. gdy woda z przypływu zaczęła wypełniać grotę. W ten sposób odkrywają istnienie cienia, ponieważ podczas pościgu anioł rozbija się, a cień opuszcza uszkodzone części metalu i śmieje się z nich.

Simone i Lazarus zostają przyjaciółmi. Mężczyzna przerażony zachowaniem cienia, zamyką ją na noc w piwnicy, by nic jej się nie stało. Simone nie rozumie jego zachowania i jest przerażona. Wreszcie Lazarus opowiada swoją historię Simone. Kobieta dowiaduje się, że prześladujący go cień teraz ściga ją i jej rodzinę, bo zobaczył, że Lazarus ich lubi. Po rozmowie projektant zamyka się w pokoju, gdzie trzyma i konserwuje ciało swojej zmarłej żony, Almy. Walczy z cieniem, aż jego dom i fabryka zostają spalone. Ostatecznie Lazarus wygrywa z Danielem Hoffmanem, ponieważ został bogatym i potężnym producentem zabawek oraz poznał smak miłości. Mimo wysokiej ceny, jaką musiał za to zapłacić, nie był w stanie o niej zapomnieć. Na końcu umiera.

Bohaterowie[edytuj | edytuj kod]

  • Lazarus Jann: mąż Alexandry Almy Maltisse, zaproponował pracę i zakwaterowanie rodzinie Sauvelle;
  • Irene: piętnastoletnia córka Simone Sauvelle i siostra Doriana
  • Ismael: kuzyn Hannah i chłopak Irene
  • Hannah: kuzynka Ismaela i przyjaciółka Irene, pracuje dla Lazarusa
  • Simone: matka Irene i Doriana, zakochuje się w Lazarusie

Wydania[edytuj | edytuj kod]

Książka została wydana w listopadzie 2011 roku przez wydawnictwo Muza w wersjach z twardą i miękką okładką. Ponadto w grudniu 2011 roku powieść ukazała się w formie audiobooka, który czyta Piotr Fronczewski[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biografia de Carlos Ruiz Zafón [online], www.biografiasyvidas.com [dostęp 2017-11-21] (hiszp.).
  2. Księgarnia Internetowa MUZA SA [online], www.muza.com.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).
  3. Las Luces de Septiembre de Carlos Ruiz Zafón [online], www.carlosruizzafon.com [dostęp 2017-11-21].
  4. Księgarnia Internetowa MUZA SA [online], www.muza.com.pl [dostęp 2017-11-21] (pol.).