Fototerapia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Światłolecznictwo)
Lampa do fototerapii w depresji sezonowej
Lampa do fototerapii

Fototerapia (światłoterapia), czyli światłolecznictwo, helioterapia – nazwa określająca różne działania mające u podstawy leczenie światłem.

W fototerapii wykorzystuje się naturalne źródła światła (helioterapia) oraz źródła sztuczne (aktynoterapia).

Leczenie światłem widzialnym[edytuj | edytuj kod]

  • Leczenie światłem widzialnym jest stosowane w leczeniu depresji sezonowej (choroby afektywnej sezonowej). Najczęściej wykorzystuje się w tym celu światło widzialne (o barwie białej lub zielonej). Promienie UV nie mają działania leczniczego w depresji sezonowej. Tak prowadzona fototerapia nie powoduje istotnych działań niepożądanych. Fototerapia depresji sezonowej powinna być prowadzona oświetleniem o natężeniu co najmniej 2500 luksów (5-10 razy większe niż zalecane natężenie oświetlenie pomieszczeń) na poziomie oczu chorego (zwykle stosowane są natężenia o zakresie 5000–10000 luksów). Fototerapię rozpoczyna się od codziennych sesji trwających od 1/2 godziny do 2 godzin w zależności od natężenia stosowanego światła. Najczęściej po 14 dniach codziennego stosowania fototerapii, możliwe jest ocenienie przez lekarza, czy jej skuteczności jest zadowalająca. Przyjmuje się, że w wyniku zastosowania fototerapii poprawę uzyskuje 60–75% pacjentów, u których rozpoznano depresję sezonową. Po uzyskaniu poprawy zaleca się stosowanie fototerapii podtrzymującej, podczas której zabiegi przeprowadzane są co 2–4 dni[1].
  • Fototerapię stosuje się w leczeniu atopowego zapalenia skóry[2].
  • W fototerapii noworodka stosuje się światło niebieskie o długości fali około 470 nm.

Leczenie światłem podczerwonym[edytuj | edytuj kod]

Leczenie podczerwienią ma głównie zastosowanie w fizykoterapii, gdzie wykorzystuje się światło o długości od 720 do 1500 nm i wykorzystuje się podstawową cechę podczerwieni czyli działanie rozgrzewające. Promieniowanie penetruje na małą głębokość tkanek, powodując ich rozgrzanie, rozszerzenie naczyń krwionośnych i co za tym idzie wzmożenie ukrwienia i przemiany materii, zmniejszenie napięcia mięśni.

Leczenie światłem nadfioletowym[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jacek Wciórka, Stanisław Pużyński, Janusz Rybakowski (red.): Psychiatria. T. 3: Metody leczenia, Zagadnienia etyczne, prawne, publiczne, społeczne. Elsevier Urban & Partner, 2010, s. 65-123, 199-204. ISBN 978-83-7609-110-5.
  2. Dorothy L. Rodenbeck, Jonathan I. Silverberg, Nanette B. Silverberg. Phototherapy for atopic dermatitis. „Clinics in Dermatology”. 34 (5), s. 607–613, September–October 2016. DOI: 10.1016/j.clindermatol.2016.05.011. [dostęp 2016-12-01]. (ang.).