Świergotek bagienny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świergotek bagienny
Anthus rubescens[1]
(Tunstall, 1771)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

pliszkowate

Rodzaj

Anthus

Gatunek

świergotek bagienny

Synonimy
  • Alauda Rubescens Tunstall, 1771[2]
  • Anthus spinoletta rubescens (Tunstall, 1771)
Podgatunki
  • A. r. japonicus Temminck & Schlegel, 1847
  • A. r. rubescens (Tunstall, 1771)
  • A. r. alticola Todd, 1935
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     przeloty

     zimowiska

Świergotek bagienny[4] (Anthus rubescens) – gatunek małego wędrownego ptaka z rodziny pliszkowatych (Motacillidae). Występuje w Azji i Ameryce Północnej. Nielicznie, choć regularnie zalatuje do Europy, przeważnie z Ameryki Północnej; zwykle odnotowuje się kilka–kilkanaście stwierdzeń rocznie[5]. Dawniej był uznawany za podgatunek siwerniaka (Anthus spinoletta). Mierzy 15–16 cm.

Jajo z kolekcji muzealnej

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniono kilka podgatunków A. rubescens[6]:

  • świergotek syberyjski[4] (A. rubescens japonicus) – środkowa i wschodnia Syberia.
  • świergotek bagienny[4] (A. rubescens rubescens) – północna i wschodnia Kanada, zachodnia Grenlandia i północno-wschodnie USA, wybrzeża północno-zachodniej i zachodniej Ameryki Północnej. Populacja z zachodniej części Ameryki Północnej (od Alaski przez Góry Nadbrzeżne na południe po Oregon) przez niektórych autorów wydzielana jako podgatunek A. rubescens pacificus[2].
  • A. rubescens alticola – środkowe i południowe Góry Skaliste (zachodnia Ameryka Północna).

Status[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN świergotek bagienny klasyfikowany jest jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern)[3]. W 2020 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji na 20 milionów osobników[7]. Globalny trend liczebności oceniany jest jako spadkowy[3][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Anthus rubescens, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Buff-bellied Pipit (Anthus rubescens). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-13)]. (ang.).
  3. a b c Anthus rubescens, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b c Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Motacillidae Horsfield, 1821 - pliszkowate - Wagtails and Pipits. Wersja: 2019-07-29. [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-06-27].
  5. wynik wyszukiwania: Anthus rubescens. [w:] Tarsiger.com [on-line]. [dostęp 2020-06-27]. (ang.).
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-06-26]. (ang.).
  7. a b American Pipit Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2022-12-29]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Goodfellow: Ptaki Europy: przewodnik. Warszawa: Świat Książki, 2007. ISBN 978-83-247-0818-5.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]