Świetlikowa Wola
51°25′41″N 21°38′53″E/51,428056 21,648056| wieś | |
 Wjazd do Świetlikowej Woli od strony Ługowej Woli | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
48 |
| Kod pocztowy |
26-720[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WZW |
| SIMC |
0632088[5] |
Położenie na mapie gminy Policzna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu zwoleńskiego  | |
| 51°25′41″N 21°38′53″E/51,428056 21,648056[1]
| |
Świetlikowa Wola – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie zwoleńskim, w gminie Policzna[6][5].
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stefana w Policznie[7].
Części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1060777 | Dąbrówka Świetlikowska | część wsi |
| 0632094 | Parcela | część wsi |
| 1058792 | Żebrak | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świetlikowa Wola pojawia się w dokumentach w końcu XIV w. Prywatna wieś szlachecka, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie radomskim województwa sandomierskiego[8].
Właścicielami wsi byli kolejno: Piotr Ślisz, Andrzej Ślisz, Katarzyna Siemieńska z domu Ślisz, synowie Katarzyny Siemieńskiej, rodzina Gniewoszów z Oleksowa i Sarnowa, Antoni Marczewski (XVII wiek), Antonina Krassowska z domu Marczewska, Franciszek Krassowski, Aleksandra primo voto Wojciechowska secundo voto Dąbrowska z domu Krassowska, jej spadkobiercy, a od 1908 Stanisław Odrowąż Pieniążek. W 1939 majątek został mu odebrany przez Niemców, a w 1945 został upaństwowiony.
W 1846 nastąpił podział wsi pomiędzy Franciszka Krassowskiego i Alojzego Czołczyńskiego, w wyniku którego część wsi, która znalazła się w rękach tego drugiego, otrzymała nazwę Ługowa Wola. Zabudowania Świetlikowej Woli przeniesiono o około 100 m na południe.
W 1864 miało miejsce uwłaszczenie chłopów.
W dniu 20 października 1914 na okolicznych polach miała miejsce potyczka wojsk austriackich z wycofującymi się wojskami rosyjskimi. W Świetlikowej Woli 14 stycznia 1945 poległo 12 żołnierzy niemieckich, którzy wycofywali się pod naporem radzieckich oddziałów pancernych. Zostali pochowani na miejscowym cmentarzu cholerycznym.
W 1969 w Świetlikowej Woli powstała Ochotnicza Straż Pożarna.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]
- Cmentarz choleryczny - obecnie w tym miejscu strzelnica
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Praca zbiorowa pod redakcją Eugenii Januszewicz Policzna. By czas nie zaćmił i niepamięć Stowarzyszenie Oświatowe Sycyna i Instytut Technologii Eksploatacji Sycyna oraz Radom 2004 s. 91-93 ISBN 83-920482-5-3
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 138096
- ↑ Wieś Świetlikowa Wola w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-04-17], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1271 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Świetlikowa Wola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 681.