Żagań (stacja kolejowa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żagań
Obiekt zabytkowy nr rej. L-556/A z 8.02.2013
Ilustracja
Dworzec kolejowy
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Miejscowość

Żagań

Lokalizacja

ul. Kolejowa

Zarządca

PKP PLK

Data otwarcia

1846

Poprzednie nazwy

Sagan, Żegań

Rodzaj

Dworzec

Dane techniczne
Liczba peronów

5

Liczba krawędzi
peronowych

10

Kasy

N

Linie kolejowe
Położenie na mapie Żagania
Mapa konturowa Żagania, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Żagań”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Żagań”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Żagań”
Położenie na mapie powiatu żagańskiego
Mapa konturowa powiatu żagańskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Żagań”
Ziemia51°36′16″N 15°18′56″E/51,604444 15,315556

Żagaństacja kolejowa w Żaganiu, w województwie lubuskim, w Polsce. Według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca regionalnego[1].

Wymiana pasażerska[edytuj | edytuj kod]

Rok Wymiana pasażerska na dobę
2017[2] 300-499
2023[3] 300-499

Historia[edytuj | edytuj kod]

Początki kolejnictwa na ziemi żagańskiej należy datować na 1845 rok, kiedy to podjęto decyzję o budowie głogowsko-żagańskiej linii kolejowej, przyłączonej do Dolnośląsko-Marchijskiej kolei żelaznej. W maju wspomnianego roku rozpoczęto wznoszenie dwóch mostów kolejowych – na Czernej i na Bobrze. Pierwszy pociąg z Głogowa na miejscowy dworzec przyjechał 26 lipca 1846 roku. W 1850 księżna żagańska Dorota poleciła wznieść nowy most na rzece Bóbr zwany Mostem Doroty, a później Mostem Królewskim (dziś nieistniejący), łączący park królewski (bażanciarnię) z dworcem kolejowym. 8 września 1851 księżna wraz z władzami miasta, mieszkańcami Żagania i korpusem strzeleckim z Głogowa powitała na żagańskim dworcu króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV, który przybył tu z wizytą. W 1869 Wilhelm II podpisał koncesję na budowę linii ŻagańŻary, którą oddano do użytku 2 lata później. W następnych latach otwarto także linie łączące Żagań z Legnicą (1875), Nową Solą (1890) oraz Zebrzydową i Świętoszowem (1905).

Pierwszy gmach dworca kolejowego przetrwał do 1876 roku (został zniszczony z powodu pożaru). Obecny, będący trzecim z kolei, zbudowany został w 1913 roku. Przed I wojną światową krzyżowało się tu siedem linii kolejowych:

  1. z Berlina
  2. z Wrocławia
  3. ŻaryChociebużHalle
  4. Jankowa ŻagańskaZgorzelecDrezno
  5. SzprotawaGłogówPoznań
  6. KożuchówNowa Sól
  7. ŚwiętoszówLwówek Śląski

W okresie od kwietnia do czerwca 1919 przez Żagań odbywał się transport części Błękitnej Armii gen. Józefa Hallera. Polscy żołnierze przewiezieni na tutejszy dworzec francuskimi eszelonami po przeładunku na podstawione przez polskie koleje składy zostali przewiezieni do Kalisza.

Przed wybuchem II wojny światowej polski wywiad posiadał na żagańskiej kolei swojego agenta – dyspozytora kolei, który identyfikował niemieckie jednostki wojskowe i informował o ich przemieszczaniu. Dzięki niemu zidentyfikowano prawie wszystkie jednostki, które w latach 1937–1939 kierowano przez żagański węzeł kolejowy do rejonów koncentracji, na przedpolu GO "Śląsk" i armii "Kraków". Podczas II wojny światowej przez żagański dworzec przewinęło się tysiące jeńców wojennych z całego świata, nieopodal bowiem (ok. 1 km na południe od dworca) zlokalizowany był jeden z największych kompleksów jenieckich III Rzeszy. Część biorących udział w wielkiej ucieczce jeńców z obozu Stalag Luft III pociągami odjeżdżającymi z żagańskiego dworca kontynuowała ucieczkę.

W dniu 27 lipca 1945 przybył pierwszy na Ziemiach Odzyskanych polski pociąg osobowy z dworca Wrocław Główny przewożąc kolejarzy, których zadaniem było utworzenie tu poddyrekcji PKP i przejęcie służby i kolei od władz radzieckich (poddyrekcja PKP funkcjonowała od 20 sierpnia do 17 września 1945). W latach 1945–1947 z żagańskiego dworca wyruszały pociągi na wschód z kolejnymi transportami niemieckich jeńców – byłych żołnierzy frontowych Wehrmachtu, oddziałów SS oraz funkcyjnych partyjnych struktur NSDAP. Do 1958 roku stacja kolejowa w Żaganiu podlegała Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowej we Wrocławiu, później – w Poznaniu. W czerwcu 1971 na tutejszy dworzec przyjechała pierwsza lokomotywa spalinowa. 31 maja 1991 odbył się ostatni kurs pociągu prowadzonego lokomotywą parową. 1 września 1991 powstała Stacja Rejonowa z siedzibą w Żaganiu. Dziś, z powodu problemów finansowych PKP, większość linii kolejowych została zamknięta, zlikwidowano również Stację Rejonową.

W listopadzie 2017 PKP podpisały z przedsiębiorstwem SKB umowę na remont dworca[4]. Zmodernizowany dworzec oddano do użytku 10 maja 2019[5].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wykaz stacji pasażerskich wraz z ich kategoryzacją oraz określeniem dostępności do obiektu, l.p. 557
  2. Największe i najmniejsze stacje w Polsce. [w:] utk.gov.pl [on-line]. [dostęp 2019-12-18].
  3. Urząd Transportu Kolejowego: Wymiana pasażerska - Dane o stacjach 2022. [dostęp 2023-09-17].
  4. Witold Urbanowicz: Dworce w Chojnowie i Żaganiu z umową na prace modernizacyjne. transport-publiczny.pl, 23 kwietnia 2017. [dostęp 2017-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-11)]. (pol.).
  5. Dworzec w Żaganiu otwarty dla podróżnych. transport-publiczny.pl, 10 maja 2019. [dostęp 2019-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-11)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Żagań
Linia 14 Łódź KaliskaForst (Lausitz) (340,532 km)
Bukowina Bobrzańska
odległość: 8,546 km
odległość: 7,959 km
Linia 275 Wrocław MuchobórGuben (139,527 km)
Małomice
odległość: 11,217 km
odległość: 7,720 km
Linia 283 Jelenia Góra – Żagań (104,73 km)
Trzebów
odległość: 8,238 km
Linia 371 Wolsztyn – Żagań (92,211 km)
Biestrzykowice
odległość: 6,211 km
Linia 389 Żagań – Jankowa Żagańska (11,111 km)
odległość: 3,222 km