Żleb pod Palcem
Żleb pod Palcem – żleb opadający z Kasprowego Wierchu do górnej części Doliny Suchej Kasprowej w polskich Tatrach Zachodnich. Nazwa żlebu pochodzi od skały Palec znajdującej się w skalnym żebrze w północno-wschodnich bardzo stromych „prawie ścianach” Kasprowego Wierchu. Pierwsze przejście żebrem Palca (ścianą wschodnią): Jan Burzykowski i Ludwik Ziemblic we wrześniu 1955 r.[1]
Taterników żleb nie zainteresował. Natomiast żlebami z Kasprowego Wierchu, jego północnej grani i grani do Uhrocia Kasprowego zjeżdżali narciarze. Są to bardzo trudne trasy zjazdowe, tylko dla najlepszych narciarzy. Najpopularniejsza trasa zjazdowa wiodła właśnie Żlebem pod Palcem. Jeździli nimi Karol Życzkowski i Józef Wala. Adam Borkowski i Adam Marasek ocenili trudność zjazdu na 3,5 stopnia w skali podanej w opracowaniu K. Życzkowskiego i J. Wali pt. Narciarstwo wysokogórskie w Polskich Tatrach Wysokich[1]. Obecnie cała Dolina Kasprowa to obszar ochrony ścisłej, zamknięty dla turystów, taterników i narciarzy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry. Kasprowy Wierch, t. 13, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.