(135) Hertha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(135) Hertha
ilustracja
Odkrywca

Christian Peters

Data odkrycia

18 lutego 1874

Numer kolejny

135

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny
rodzina Nysa

Półoś wielka

2,4280 au

Mimośród

0,2065

Peryhelium

1,9266 au

Aphelium

2,9295 au

Okres obiegu
wokół Słońca

3 lata 286 dni 23 godziny

Średnia prędkość

19,11 km/s

Inklinacja

2,30°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

79,24 km

Masa

5,2×1018 kg

Średnia gęstość

? g/cm3

Okres obrotu

8,4006 h

Albedo

0,1436

Jasność absolutna

8,23m

Typ spektralny

Typ M

Średnia temperatura powierzchni

~179 K

(135) Herthaplanetoida z pasa głównego asteroid.

Odkrycie[edytuj | edytuj kod]

Została odkryta 18 lutego 1874 roku w Clinton położonym w hrabstwie Oneida w stanie Nowy Jork przez Christiana Petersa. Nazwa planetoidy pochodzi od Nerthus bogini germańskiej zwanej też Herthą.

Orbita[edytuj | edytuj kod]

Okrąża Słońce w ciągu 3 lat i 287 dni w średniej odległości 2,43 j.a. (135) Hertha należy do rodziny planetoidy Nysa.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]