(4385) Elsässer
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
24 września 1960 |
| Numer kolejny |
4385 |
| Oznaczenie tymczasowe |
2534 P-L |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
3,1666 au |
| Mimośród |
0,1834 |
| Peryhelium |
2,5859 au |
| Aphelium |
3,7474 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 233 dni 6 godzin |
| Inklinacja |
0,58° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Okres obrotu |
(5 h 34 min 12 s) h |
| Jasność absolutna |
12,9m |
(4385) Elsässer – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5 lat i 233 dni w średniej odległości 3,17 j.a. Odkryli ją 24 września 1960 roku Cornelis van Houten i Tom Gehrels w Obserwatorium Palomar. Nazwa planetoidy pochodzi od Hansa F. Elsässera (ur. 1929), profesora astronomii na Uniwersytecie w Heidelbergu, pierwszego dyrektora Max-Planck-Institut für Astronomie[1]. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (4385) 2534 P-L.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 376–377. ISBN 978-3-540-29925-7.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- (4385) Elsässer w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (4385) Elsässer w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Diagram orbity (4385) Elsässer w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)