117 Wielkoksiążęcy Pułk Piechoty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
117 pułk piechoty
Historia
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

117 Pułk Piechoty (3 Wielkiego Księstwa Heskiego) – (niem. Grenadier-Regiment „König Friedrich Wilhelm II.“ (1. Schlesisches) Nr. 10) pułk piechoty niemieckiej okresu Cesarstwa Niemieckiego.

Został sformowany już 10 czerwca 1697[1] a na początku XX wieku stacjonował w Moguncji.

Schemat organizacyjny[edytuj | edytuj kod]

  • XVIII Korpus Armii Niemieckiej, Frankfurt nad Menem
    • 25 Heska Dywizja Piechoty – (25. Großherzoglich Hessische Division), Darmstadt
      • 50 Brygada Piechoty – (50. Infanterie-Brigade), Moguncja
        • 117 pułk piechoty (3 Wielkiego Księstwa Heskiego) – (Infanterie-Leib-Regiment Großherzogin (3. Großherzoglich Hessisches) Nr. 117) w Moguncji

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Claus von Bredow, bearb., Historische Rang- und Stammliste des deuschen Heeres (1905).
  • Hermann Cron et al., Ruhmeshalle unserer alten Armee (Berlin, 1935)
  • Hermann Cron, Geschichte des deutschen Heeres im Weltkriege 1914-1918 (Berlin, 1937).
  • Günter Wegner, Stellenbesetzung der deutschen Heere 1815-1939. (Biblio Verlag, Osnabrück, 1993), Bd. 1.
  • Niemieckie pułki piechoty 1914 – 1918. tnke.home.pl. [dostęp 2023-08-18]. (pol.).