11 Batalion Saperów (LWP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
11 Batalion Saperów
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Roman Sokołowski

Organizacja
Rodzaj wojsk

Wojska inżynieryjne

Podległość

1 Brygada Saperów[1]

Odznaczenia

11 Samodzielny Batalion Saperów (11 bsap) – samodzielny pododdział wojsk inżynieryjnych ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w miejscowości Lebiedin (okolice Sum) na podstawie rozkazu dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 1 z 1 kwietnia 1944 jako jednostka 1 Warszawskiej Brygady Saperów.

Przysięgę żołnierze batalionu złożyli 9 lipca 1944 we wsi Ostrów na Wołyniu.

28 maja 1945 Rada Najwyższa ZSRR odznaczyła Batalion Orderem Czerwonej Gwiazdy za „wzorowe wypełnianie zadań bojowych Naczelnego Dowództwa przy przerwaniu obrony Niemców i ofensywie na Berlin”[2].

Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy batalionu[3]
  • kpt. Roman Sokołowski

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Etat 012/109[4]
  • Dowództwo i sztab
  • pluton dowodzenia
  • 3 x kompania saperów
    • 3 x pluton saperów
    • drużyna zaopatrzenia
  • kwatermistrzostwo
    • punkt pomocy medycznej
    • lazaret weterynaryjny
    • warsztaty i magazyn techniczny
  • drużyna gospodarcza

Razem:

żołnierzy – 321 (oficerów – 31, podoficerów – 62, szeregowych – 228)

sprzęt:

  • miny – 483

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 38.
  2. Organizacja i działania bojowe ... s. 393-394.
  3. Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 165.
  4. Malczewski i Polkowski 1970 ↓, s. 154.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Franciszek Kaczmarski, Stanisław Soroka: Wojska inżynieryjne LWP w latach 1945–1979. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06710-4.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Juliusz Malczewski, Roman Polkowski: Wojsko Polskie. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek inżynieryjno-saperskich, drogowych i chemicznych. T. 4. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
  • Organizacja i działania bojowe Ludowego Wojska Polskiego w latach 1943-1945. Wybór materiałów źródłowych, tom I, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1958.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.