12 Batalion Dowodzenia
 Koszary 12 Batalionu Dowodzenia przy ul. Łukasińskiego w Szczecinie | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Patron |
Ułani podolscy |
| Tradycje | |
| Święto |
7 maja |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Piotrowski |
| Obecny |
ppłk Krzysztof Barszczewski |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 4057[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Strona internetowa | |
12 batalion dowodzenia Ułanów Podolskich (12 bdow) – pododdział dowodzenia Wojska Polskiego.
Batalion jest jednostką wspomagającą proces dowodzenia 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Bolesława Krzywoustego, a do podstawowych zadań batalionu należy zapewnienie łączności na szczeblu taktycznym dywizji. Stacjonuje w Szczecinie[3].
Formowanie batalionu[edytuj | edytuj kod]
Batalion został sformowany w 1994 poprzez połączenie dotychczas samodzielnych dotąd pododdziałów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej:
- 33 batalionu łączności,
- kompanii ochrony i regulacji ruchu,
- 27 kompanii dowodzenia szefa OPL,
- 87 baterii dowodzenia szefa artylerii,
- orkiestry[4].
Tradycje batalionu[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z Decyzją Nr 54/MON Ministra Obrony Narodowej z 15 maja 1995 roku, batalion przejął dziedzictwo i z honorem kontynuuje tradycje[5]:
- 4 kompanii telefonicznej 12 Dywizji Piechoty (1920–1939),
- 19 samodzielnego batalionu łączności (1945–1946),
- 33 samodzielnej kompanii łączności (1946–1949),
- 87 baterii dowodzenia szefa artylerii 12DZ (1961–1994),
- samodzielnej kompanii radiotechnicznej (1962–1973),
- 27 kompanii dowodzenia szefa obrony plot. (1973–1994),
- kompania ochrony i regulacji ruchu (1968–1994),
- 33 samodzielnego batalionu łączności (1949–1994).
22 lutego 2011 roku Minister Obrony Narodowej nadał batalionowi nazwę wyróżniającą „Ułanów Podolskich”, ustanowił dzień 7 maja dorocznym świętem jednostki oraz nakazał przyjąć i z honorem kultywować dziedzictwo tradycji[6]:
- 12 pułku ułanów Księstwa Warszawskiego 1809–1812,
- 12 pułku ułanów Królestwa Kongresowego,
- 1 chorągwi Kirasjerów Polskich 1917,
- 7 pułku ułanów (III Korpus Polski) 1918–1919,
- 12 pułku Ułanów Podolskich 1919–1947,
- 1 szwadronu 12 pułku Ułanów Podolskich AK 1940–1944,
- 2 szwadronu 12 pułku Ułanów Podolskich AK 1941–1944,
- 16 batalionu rozpoznawczego 1955–1961,
- 56 kompanii specjalnej 1961–1967,
- 16 batalionu rozpoznawczego 1967–1994,
- 12 batalionu rozpoznawczego Ułanów Podolskich 1994–2010.
Odznaka pamiątkowa[edytuj | edytuj kod]
Odznaka o wymiarach 42x42 mm ma kształt krzyża Ruperta o złotych krawędziach. Ramiona z granatowym pasem wzdłuż brzegów wypełnione są czarną emalią. Między ramionami krzyża umieszczono złote błyskawice. W centrum nałożona jest tarcza z herbem Szczecina w białej obwódce. Pod nią na białej wstędze, widnieje złoty napis BATALION DOWODZENIA. Pod wstęgą, na dolnym ramieniu krzyża, numer 12.
Zaprojektowana przez Mirosława Borowskiego, wykonana została w pracowni grawerskiej Andrzeja Panasiuka w Warszawie[5]
Dowódcy batalionu[edytuj | edytuj kod]
- ppłk Stanisław Piotrowski
- mjr Leszek Mikołajczyk
- ppłk Jacek Siarkowski
- ppłk Józef Nowak
- ppłk Artur Standio[7]
- ppłk mgr Andrzej Wojciechowski (2017)
- ppłk Tomasz Romanowski (2017−2021[8])
- ppłk Mariusz Lewczuk (2021 - 2023)
- ppłk Krzysztof Barszczewski (2023 - obecnie)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Wojtaszak i Kozłowski 2001 ↓, s. 226.
- ↑ Kozłowski 2012 ↓, s. 355.
- ↑ Dariusz Faszcza, Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej s. 35
- ↑ a b Sawicki, Waszkiewicz i Wielechowski 1997 ↓, s. 130.
- ↑ Decyzja Nr 51/MON Ministra Obrony Narodowej z 22 lutego 2011 roku w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji, nadania nazwy wyróżniającej i ustanowienia dorocznego święta 12 batalionu dowodzenia 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Bolesława Krzywoustego (Dziennik Urzędowy MON z 2011 r. Nr 5, poz. 57).
- ↑ Zarys tradycji jednostki wojskowej. [dostęp 2018-11-10].
- ↑ 12.Batalion Dowodzenia „Ułanów Podolskich” [online], jednostki-wojskowe.pl [dostęp 2022-02-15] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dariusz Faszcza: Z dziejów 12 Szczecińskiej Dywizji Zmechanizowanej. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2005. ISBN 83-11-10131-0.
- Jan Kowalski: Polskie wojska łączności na przełomie XX i XXI wieku. Sieradz: Stowarzyszenie Przyjaciół 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia, 2014.
- Kazimierz Kozłowski: Pomorze Zachodnie w latach 1945 – 2010. T. I. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2012. ISBN 978-83-7241-870-8.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
- Zdzisław Sawicki, Jerzy Waszkiewicz, Adam Wielechowski: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Warszawa: „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08588-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- 12 batalion dowodzenia Ułanów Podolskich. 12bdow.wp.mil.pl. [dostęp 2018-12-28].