13 Dywizja Lotnictwa Szturmowego
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1952 |
| Rozformowanie |
1952 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk pil. Dymitr Smirnow |
| Organizacja | |
| Numer | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
Dowództwo Wojsk Lotniczych |
13 Dywizja Lotnictwa Szturmowego (13 DLSz) – związek taktyczny lotnictwa szturmowego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Zgodnie z rozkazem ministra obrony narodowej nr 0096/Org. z 11 grudnia 1951 roku, w okresie od 1 maja do 1 listopada 1952 roku w Elblągu formowano 13 Dywizję Lotnictwa Szturmowego[1].
Po załamaniu się dwuletniego planu przyspieszonego rozwoju wojska, minister obrony narodowej polecił [a] dowódcy Wojsk Lotniczych do 20 grudnia 1952 roku rozformować dowództwo 13 Dywizji Lotnictwa Szturmowego[1].
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo 13 Dywizji Lotnictwa Szturmowego w Elblągu
- 5 pułk lotnictwa szturmowego w Elblągu
- 50 pułk lotnictwa szturmowego w Elblągu
- 51 pułk lotnictwa szturmowego w Gdańsku-Wrzeszczu
- 66 kompania łączności w Elblągu
- 56 Ruchome Warsztaty Remontu Lotnictwa w Elblągu
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozkazem nr 0078/Org. z 19 listopada 1952 roku
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Zieliński 2011 ↓, s. 86-87.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Kmiecik, Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1962. Organizacja, szkolenie i problemy kadrowe, Agencja Wydawnicza ULMAK, Pruszków 2002, ISBN 83-87226-29-7.
- [red.] Józef Zieliński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
