15 Pułk Strzelców Polskich (WP na Wschodzie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
15 Pułk Strzelców Polskich
Historia
Państwo

 Republika Rosyjska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1918

Działania zbrojne
Wojna domowa w Rosji
Organizacja
Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

5 Dywizja Strzelców Polskich

15 Pułk Strzelców Polskich (15 psp) – oddział piechoty Wojska Polskiego na Wschodzie.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Pułk został sformowana w 1918 roku w składzie 5 Dywizji Strzelców Polskich II Korpusu[1]. Początkowo składał się z jednego batalionu i liczył ok. 100 żołnierzy. Wiosną 1918 roku przeprowadzono reorganizację piechoty II Korpusu. 15 psp otrzymał dwa bataliony piechoty z 3 pułku piechoty Legionów Polskich z rozwiązywanej Brygady Karpackiej[2]. Rozbrojony przez Niemców w maju 1918 roku, przestał istnieć[3].

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy pułku
  • ppłk Zając[2]
Inni żołnierze

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bagiński 1921 ↓, s. 338.
  2. a b Bagiński 1921 ↓, s. 358.
  3. Bagiński 1921 ↓, s. 376.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]