18 Brygada Zmechanizowana

18 Brygada Zmechanizowana
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1996
Rozformowanie	2001
Nazwa wyróżniająca	Białostocka
Patron	Edward Śmigły-Rydz
	Tradycje
Święto	14 sierpnia
Nadanie sztandaru	6 maja 1995
Rodowód	3 Pułk Zmechanizowany
	Organizacja
Numer	JW 1451
Dyslokacja	Białystok
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska zmechanizowane
Podległość	1 Dywizja Zmechanizowana; DG RSZ
	Strona internetowa

18 Białostocka Brygada Zmechanizowana im. Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego (18 BZ) – dawny związek taktyczny Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie zarządzenia szefa Sztabu Generalnego WP z grudnia 1993 w garnizonie Białystok, w koszarach przy ul. Kawaleryjskiej, na bazie 3 Pułku Zmechanizowanego została utworzona 18 Brygada Zmechanizowana. Brygada podporządkowana została dowódcy 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej im. Tadeusza Kościuszki.

31 grudnia 2001, w wyniku restrukturyzacji Sił Zbrojnych, 18 BZ została rozformowana, a w jej miejsce utworzona 18 Białostocka Brygada Obrony Terytorialnej (JW 3550^[1]). 1 lipca 2004 obowiązki dowódcy brygady objął płk Artur Ryczywolski.

W wyniku kolejnych przemian organizacyjnych 18 BOT przeformowana została w 18 Batalion Obrony Terytorialnej. 23 kwietnia 2009 jednostkę wizytował minister Obrony Narodowej, Bogdan Klich. W czasie spotkania z żołnierzami minister poinformował, że w lutym tego roku zdecydował o rozformowaniu batalionu, w terminie do 30 czerwca 2009 i utworzeniu pułku rozpoznawczego. 1 lipca 2009 sformowany został 18 Pułk Rozpoznawczy, JW 3519.

Tradycje[edytuj | edytuj kod]

Decyzją Ministra Obrony Narodowej z 4 maja 1995 jednostka otrzymała imię patrona Marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego, nazwę wyróżniającą Białostocka oraz przyjęła dziedzictwo tradycji^[3]:

10 Pułku Ułanów Litewskich
18 Dywizji Piechoty zorganizowanej we Francji przez gen. Józefa Hallera
3 Berlińskiego Pułku Zmechanizowanego

6 maja 1995 brygada otrzymała sztandar ufundowany przez społeczeństwo miasta Białystok.

15 października 2009 weszła w życie decyzja ministra Obrony Narodowej w sprawie zezwolenia 18 Pułkowi Rozpoznawczemu na używanie sztandaru 18 Batalionu Obrony Terytorialnej do 15 sierpnia 2010^[4].

Dowódcy[edytuj | edytuj kod]

płk dypl. Grzegorz Madej (1993–1996)
płk dypl. Grzegorz Buszka (1996–2000)
ppłk dypl. Gwidon Karolak (był w 2001)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy.
↑ Podległośc. [dostęp 2020-01-18].
↑ Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 65.
↑ Decyzja Nr 309/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 września 2009 r. w sprawie czasowego używania sztandaru 18. batalionu obrony terytorialnej przez 18. pułk rozpoznawczy (Dz.U. MON Nr 17 z 30 września 2009 r., poz. 195).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.
Dziennik Rozkazów Ministra Obrony Narodowej z 1995
Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej z 2009

[zasob1-1] Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy.

[2] Podległośc. [dostęp 2020-01-18].

[CITEREFKrząstekŻak199765-3] Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 65.

[4] Decyzja Nr 309/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 7 września 2009 r. w sprawie czasowego używania sztandaru 18. batalionu obrony terytorialnej przez 18. pułk rozpoznawczy (Dz.U. MON Nr 17 z 30 września 2009 r., poz. 195).

[1]

[2]

[3]

[4]

Struktura	2 Korpus Polski (III RP) 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej 12 Dywizja Zmechanizowana 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana 18 Dywizja Zmechanizowana 1 Dywizja Piechoty Legionów
Szkoły Wojsk Lądowych	Akademia Wojsk Lądowych Szkoła Podoficerska Wojsk Lądowych w Poznaniu Centrum Szkolenia Artylerii i Uzbrojenia Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych Drawsko Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych Poznań
Pozostałe	Uzbrojenie i sprzęt bojowy Wojsk Lądowych Uzbrojenie indywidualne żołnierza wojsk lądowych Wojska Polskiego