1927 w Wojsku Polskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kalendarium Wojska Polskiego 1927 – wydarzenia w Wojsku Polskim w roku 1927.

1927[edytuj | edytuj kod]

Styczeń[edytuj | edytuj kod]

1 stycznia

4 stycznia

  • Prezydent RP Ignacy Mościcki nadał niżej wymienionym oficerom wyższe stopnie, wyłącznie z prawem do tytułu, z dniem przeniesienia w stan spoczynku - 28 lutego 1927 roku:
generałowi brygady Władysławowi Bejnarowi – generała dywizji,
pułkownikowi lekarzowi Janowi Kamińskiemu – generała brygady,
pułkownikowi lekarzowi Piotrowi Geislerowi – generała brygady.

5 stycznia

10 stycznia

19 stycznia

  • marszałek Polski Józef Piłsudski prowadził konferencję w sprawie organizacji Sztabu Generalnego i mobilizacji[3].

19 stycznia

  • marszałek Polski Józef Piłsudski prowadził naradę z kmdr. Swirskim i kmdr. Unrugiem w sprawie opracowania studium o działaniach floty wojennej na wypadek wojny[3].

21 stycznia

Luty[edytuj | edytuj kod]

5 lutego

17 lutego

  • utworzono Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych[3].

19 lutego

28 lutego

Marzec[edytuj | edytuj kod]

7 marca

  • zakupiono francuski krążownik pancernopokładowy „D’Entrecasteaux”, który otrzymał tymczasową nazwę: „Władysław IV”

15 marca

generała dywizji Kazimierza Sosnkowskiego inspektorem armii
generała dywizji Kazimierza Dzierżanowskiego dowódcą Okręgu Korpusu Nr VII

16 marca

  • Prezydent RP Ignacy Mościcki nadał stopnie z dniem 1 stycznia 1927:
generała brygady dwudziestu pułkownikom,
pułkownika pięćdziesięciu dwóm podpułkownikom, w tym dwudziestu dwóm w piechocie, ośmiu w kawalerii, dziewięciu w artylerii, sześciu lekarzom, jednemu lekarzowi weterynarii i sześciu oficerom korpusu sądowego
wśród awansowanych znaleźli się podpułkownicy: Franciszek Alter i Jan Ślaski

17 marca

  • Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował:
generała brygady Gustawa Truskolaskiego dowódcą Okręgu Korpusu Nr III
generała brygady Romualda Dąbrowskiego dowódcą Okręgu Korpusu Nr IV
generała brygady Michała Tokarzewski-Karaszewicza szefem Biura Personalnego M.S.Wojsk.
pułkownika Tadeusza Kasprzyckiego dowódcą 19 Dywizji Piechoty
pułkownika Włodzimierza Rachmistruka dowódcą 16 Dywizji Piechoty
pułkownika Stanisław Wierońskiego dowódcą 22 Dywizji Piechoty Górskiej
pułkownika Władysława Bończa-Uzdowskiego dowódcą 28 Dywizji Piechoty
pułkownika Mieczysława Smorawińskiego dowódcą 6 Dywizji Piechoty
pułkownika Franciszka Kleeberga dowódcą 29 Dywizji Piechoty

24 marca

  • Z inicjatywy marsz. Józefa Piłsudskiego utworzono Państwowy Urząd Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego podległy Ministerstwu Spraw Wojskowych i koordynujący prace licznych organizacji społecznych[3].

28 marca

  • W Grodnie zmarł major Sztabu Generalnego Seweryn Karol Marian Elterlein, szef Oddziału Ogólnego Sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III[6]. W czasie I wojny światowej walczył jako oficer rezerwy w szeregach Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 13. Od 15 października 1924 roku dowódca III/20 pp w Krakowie[7]. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych[8]. Zwłoki majora Elterlein zostały przewiezione do Krakowa[9]

31 marca

  • Minister Spraw Wojskowych zatwierdził zmiany w „Przepisach ubioru polowego Wojsk Polskich” dotyczące czapek oficerów i szeregowych. Czapka oficerska miała daszek i podpinkę czapki z czarnej lakierowanej skóry, brzeg daszka czapki okuty blachą z białego metalu, natomiast czapka szeregowych miała daszek czarny z fibry, bez okucia, podpinka czapki z czarnej skóry. Kształt daszków i podpinek pozostał bez zmian. Oficerowie otrzymali zezwolenie na donaszanie dotychczasowych daszków i podpinek wykonanych z żółtej skóry do dnia 1 stycznia 1928, natomiast szeregowi „donaszali dotychczasowe daszki i podpinki do czasu wyczerpania się posiadanych przez intendenturę zapasów”[10][11]

Kwiecień[edytuj | edytuj kod]

  • w Grudziądzu została zorganizowana Lotnicza Szkoła Strzelań i Bombardowań[12]

4 kwietnia

14 kwietnia

  • Oficerska Szkoła Lotnicza została przeniesiona z Grudziądza do Dęblina; komendant płk pil. Roman Florer[12]

22 kwietnia

  • utworzono Państwowe Wytwórnie Uzbrojenia – skomercjalizowane przedsiębiorstwo przemysłu wojennego administrowane przez Ministerstwo Spraw Wojskowych[3].

Maj[edytuj | edytuj kod]

6-8 maja

  • w Warszawie został rozegrany konkurs szermierczy o mistrzostwo Wojska Polskiego na 1927 rok; zwycięzcami konkursu w poszczególnych konkurencjach i grupach zostali:
we florecie kapitan Władysław Segda z 5 Dywizjonu Żandarmerii w Krakowie (grupa oficerska) i sierżant Stanisław Zagacki z Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportów w Poznaniu (grupa podoficerska),
w szabli porucznik pilot Leon Berski z 1 Pułku Lotniczego w Warszawie i sierżant Stanisław Zagacki z CWSGiS w Poznaniu,
w szpadzie kapitan Władysław Segda z 5 Dywizjonu Żandarmerii w Krakowie i sierżant Leon Koza-Kozarski z Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie,
tytuł Mistrza Wojska Polskiego na 1927 roku (szabla i szpada) zdobyli por. Kazimierz Laskowski i sierżant Stanisław Zagacki obaj z CWSGiS w Poznaniu,
w pojedynku mistrzów sierżant Zagacki pokonał porucznika Laskowskiego stosunkiem 5:1[13]

10 maja

15 maja

28 maja

„Władysław IV”

29 maja

Czerwiec[edytuj | edytuj kod]

1 czerwca

  • Utworzono Dowództwo Żandarmerii MSWojsk[3].

5 czerwca

9 czerwca

  • odbyła się konferencja marsz. Józefa Piłsudskiego z inspektorami armii w sprawie współdziałania dywizji osłonowych z jednostkami Korpusu Ochrony Pogranicza[3].

Lipiec[edytuj | edytuj kod]

24 lipca

  • W Wiedniu zmarł pułkownik w stanie spoczynku Maksymilian I Landau[17].

Sierpień[edytuj | edytuj kod]

6 sierpnia

  • W trzynastą rocznicę wymarszu 1 Komapanii Kadrowej, zaginął generał brygady Włodzimierz Zagórski, zwolniony z Wojskowego Więzienia Śledczego Nr III na Antokolu w Wilnie. Do chwili obecnej „zaginięcie” generała pozostaje nierozwikłaną zagadką.

11 sierpnia

Wrzesień[edytuj | edytuj kod]

3 września

  • W wypadku lotniczym w Ostrowcu poniósł śmierć por. pil. Leon Berski[18]

13 września

  • w Warszawie, w wieku 62 lat, zmarł generał dywizji w stanie spoczynku Antoni Listowski

17 września

  • generał dywizji Daniel Konarzewski w zastępstwie Ministra Spraw Wojskowych „nabytemu we Francji, zdeklasyfikowanemu krążownikowi o tymczasowej nazwie «Władysław IV» nadał nazwę: ORP «Bałtyk» i wcielił go w skład marynarki wojennej z dniem 30 lipca 1927”[19]

Październik[edytuj | edytuj kod]

1 października

3 października

Listopad[edytuj | edytuj kod]

1 listopada

22 listopada

  • Minister spraw wojskowych:
• ustanowił stanowiska 60 rejonowych inspektorów koni[21].
• zatwierdził skład osobowy Oficerskiego Trybunału Orzekającego, który miał obowiązywać do czasu zakończenia prac trybunału[22].
• powiększył skład osobowy Najwyższego Sądu Wojskowego i Batalionu Sztabowego MSWojsk.[23]
• ustalił sposób postępowania w wypadku dezercji lub samowolnego oddalenia się żołnierza w czasie pokoju[24].

Grudzień[edytuj | edytuj kod]

1 grudnia

  • Weszło w życie rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 sierpnia 1927 w sprawie statutu oficerskich sądów honorowych[25]. Rozporządzenie obowiązywało do 18 marca 1937, do wejścia w życie dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 12 marca 1937 o służbie wojskowej oficerów[26]. 24 listopada 1927 ogłoszono rozkaz wykonawczy ministra spraw wojskowych B.Pers. 14.666.I do rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 8 sierpnia 1927 w sprawie statutu oficerskich sądów honorowych zgodnie, z którym wszystkie sądy miały się ukonstytuować w grudniu 1927[27].

10 grudnia

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Konstankiewicz, Broń strzelecka Wojska Polskiego 1918–1939, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986, s. 112, ISBN 83-11-07266-3, OCLC 69494630.
  2. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 9, 12.
  3. a b c d e f g h Stawecki 2004 ↓, s. 241.
  4. Józef Wiesław Dyskant, Flotylla Rzeczna Marynarki Wojennej 1919-1939, Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994, s. 113, ISBN 83-11-08251-0, OCLC 69454589.
  5. Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 72.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 25 sierpnia 1927 roku, s. 264.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 111 z 19 października 1924 roku, s. 619.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 171, 349.
  9. Z życia garnizonu grodzieńskiego. „Polska Zbrojna”. 95, s. 4, 1927-04-06. Warszawa. 
  10. Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 11 z 31 marca 1927 r., poz. 101.
  11. Zdzisław Żygulski jun.: Polski mundur wojskowy. s. 118.
  12. a b Jerzy Konieczny: Kronika lotnictwa polskiego 1241-1945. =Warszawa: 1984, s. 52-54.
  13. Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 6 lipca 1927 r., s. 295.
  14. Zdzisław Zych-Płodowski. niebieskaeskadra.pl. [dostęp 2016-04-25].
  15. Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 69.
  16. Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 52.
  17. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 9 sierpnia 1929 roku, s. 270.
  18. Aneta Sowa: Leon Berski. biblioteka.wsosp.pl. [dostęp 2018-11-12].
  19. Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych Nr 26 z 17 września 1927 r., poz. 328.
  20. Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. s. 168.
  21. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 32 z 22 listopada 1927, poz. 383.
  22. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 32 z 22 listopada 1927, poz. 384.
  23. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 32 z 22 listopada 1927, poz. 385 i 386.
  24. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 32 z 22 listopada 1927, poz. 387.
  25. Dz.U. z 1927 r. nr 93, poz. 834.
  26. Dz.U. z 1937 r. nr 20, poz. 128.
  27. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 33 z 24 listopada 1927, poz. 396.
  28. Leszek Erenfeicht: Ręczny Karabin Maszynowy wz. 28. T. 7. Edipresse Polska S.A., 2013, s. 15, seria: Wielki Leksykon Uzbrojenia. Wrzesień 1939. ISBN 978-83-7769-555-5. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]