1 Dywizja Pancerna (USA)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1 Dywizja Pancerna
1st Armored Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 Stany Zjednoczone

Sformowanie

15 lipca 1940

Nazwa wyróżniająca

Old ironsides

Dowódcy
Pierwszy

Bruce Magruder

Obecny

Patrick Matlock

Działania zbrojne
II wojna światowa
operacja Torch
kampania włoska;

wojna wietnamska;
I wojna w Zatoce Perskiej

bitwa o grzbiet Madinah;

II wojna w Zatoce Perskiej;
wojna w Afganistanie

Organizacja
Dyslokacja

od 1971:  Niemcy

Rodzaj sił zbrojnych

United States Army

Rodzaj wojsk

wojska pancerne ze wsparciem powietrznym

Podległość

III Korpus

Skład

trzy brygady + brygada powietrzna

Strona internetowa

1 Dywizja Pancerna (ang. 1st Armored Division) – związek taktyczny Armii Stanów Zjednoczonych, bazująca w Fort Bliss w stanie Teksas.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dywizja została sformowana 15 lipca 1940 na bazie 7 Brygady Kawalerii. Jej chrztem bojowym był udział w operacji Torch. Następnie dywizja walczyła w Afryce Północnej, gdzie wzięła udział w ostatecznym rozbiciu sił niemieckich w Tunezji w maju 1943. Po kilku miesiącach reorganizacji w Maroku dywizja została przewieziona do Włoch i wyładowana w Neapolu w październiku 1943. Swój szlak bojowy zakończyła w dolinie Padu. Po zakończeniu wojny została przebazowana do Niemiec, gdzie służyła w siłach okupacyjnych. Na wiosnę 1946 wróciła do Stanów Zjednoczonych i tam została rozwiązana.

Po wybuchu wojny koreańskiej dywizja została reaktywowana 7 marca 1951 w Fort Hood w stanie Teksas, w ramach programu rozbudowy armii wobec narastającego napięcia z ZSRR. Po kilku latach w Teksasie, w 1956 dywizja została przebazowana do Fort Polk w stanie Luizjana. Podczas kryzysu kubańskiego dywizja była wysłana do portów w południowych stanach USA, by móc wziąć udział w ewentualnej inwazji na Kubę. Pododdziały dywizji brały udział w wojnie wietnamskiej. Jedna z brygad wzięła udział w przywróceniu porządku publicznego w czasie zamieszek ulicznych w Chicago.

W wyniku wojny w Wietnamie nastąpiła fundamentalna reorganizacja amerykańskiej armii. Dywizja została przebazowana w 1971 do Niemiec, zastępując tam 4 Dywizję Pancerną. Została zakwaterowana w okolicach Wiesbaden i przez następne dwadzieścia lat przygotowywała się do odparcia ataku wojsk Układu Warszawskiego.

Na jesieni 1990 dywizja została wysłana do Arabii Saudyjskiej i wzięła udział w wojnie w Zatoce Perskiej. Podczas krótkotrwałej wojny lądowej w lutym, 1991 wykonała wyznaczone jej zadanie zniszczenia sił irackiej Gwardii Republikańskiej. W maju 1991 powróciła do Niemiec, gdzie stacjonuje do dzisiaj. Stamtąd jej pododdziały wzięły udział w operacjach stabilizacyjnych w Bośni (1995–96) i Kosowie (1999).

Dwa bataliony dywizji wzięły udział w inwazji na Irak w 2003. W maju tego roku reszta dywizji została wysłana do Iraku i przejęła odpowiedzialność za Bagdad. Dywizja miała wrócić do Niemiec w kwietniu 2004, lecz jej pobyt w Iraku został przedłużony o trzy miesiące, by wykorzystać dywizję do stłumienia powstania przywódcy szyitów Muktady as-Sadra.

Podczas całego pobytu w Iraku dywizja straciła 125 zabitych żołnierzy.

3 Brygada dywizji bazująca w USA wróciła do Iraku w lutym 2005, gdzie wspierała 3 Dywizję Piechoty. 1 Brygada została ponownie wysłana do Iraku w styczniu 2006.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna dywizji w 2019