(21) Lutetia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z 21 Lutetia)
(21) Lutetia
Ilustracja
Planetoida (21) Lutetia sfotografowana przez sondę Rosetta
Odkrywca

Hermann Goldschmidt

Data odkrycia

15 listopada 1852

Numer kolejny

21

Charakterystyka orbity (J2000)
Przynależność
obiektu

Pas główny

Półoś wielka

2,4348 au

Mimośród

0,1646

Peryhelium

2,0340 au

Aphelium

2,8356 au

Okres obiegu
wokół Słońca

3 lata 291 dni 22 godziny

Średnia prędkość

18,96 km/s

Inklinacja

3,06°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

wymiary: 132×101×76 km

Masa

1,3 ×1018 kg

Średnia gęstość

~2,7 g/cm3

Okres obrotu

(8 h 9 min 54 s) h

Albedo

0,22

Jasność absolutna

7,35m

Typ spektralny

Typ M

Średnia temperatura powierzchni

śred. ~172 K
max. (−7 °C) 266 K

Satelity naturalne

brak danych

(21) Lutetiaplanetoida z pasa głównego.

Odkrycie[edytuj | edytuj kod]

Planetoida została odkryta 15 listopada 1852 przez Hermanna Mayera Salomona Goldschmidta z balkonu jego apartamentu w Paryżu. Nazwa pochodzi od łacińskiego odpowiednika nazwy „Paryż”.

Orbita[edytuj | edytuj kod]

Orbita planetoidy, 2009-01-01

Orbita Lutetii jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 3,06°. Na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje 3 lat i 293 dni, krążąc w średniej odległości 2,44 j.a. Średnia prędkość orbitalna to ok. 18,96 km/s.

Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]

(21) Lutetia ma rozmiary 132 × 101 × 76 km[1]. Jej albedo wynosi 0,22, a jasność absolutna to 7,35m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga ok. 172 K, maksymalna zaś 266 K (−7 °C). Planetoida ta zalicza się najprawdopodobniej do typu M. Jej powierzchnia jest stosunkowo jasna i zawiera komponenty metaliczne, choć badania wskazują również na obecność pewnych ilości krzemianów oraz cienkiej warstwy regolitu, podobnie jak w przypadku innych planetoid.

Powierzchnia jest pokryta wieloma kraterami uderzeniowymi o różnej wielkości i wieku.

Lutetia rotuje w czasie 8 godzin i 10 minut, a oś obrotu nachylona jest pod kątem 85–89º do płaszczyzny ekliptyki, zatem – podobnie jak Uran – planetoida ta „toczy się” niemalże po swojej trajektorii.

Misje kosmiczne[edytuj | edytuj kod]

Lutetia z Saturnem w tle

10 lipca roku 2010 o 15:44 sonda kosmiczna Rosetta przeleciała z prędkością 15 km/s w odległości 3169 km od Lutetii[2]. Przesłane na Ziemię zdjęcia ukazały struktury z rozdzielczością do 60 metrów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]