23 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
23 dywizjon rakietowy OP
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1963

Rozformowanie

1999

Dowódcy
Ostatni

ppłk Ireneusz Kozłowski

Organizacja
Numer

JW 1110[1]

Dyslokacja

Sobieszewo[2]

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska OPK – do 1990
WLOP

Rodzaj wojsk

Wojska obrony przeciwlotniczej

Podległość

4 Gdyńska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej

23 dywizjon rakietowy Obrony Powietrznej (23 dr OP) – samodzielny pododdział Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Powietrznych.

Dywizjon sformowany został w 1963 roku w Gdańsku-Sobieszewie, podlegał dowódcy 4 Gdyńskiej Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Rozformowany w roku 1999.

Historia i powstanie[edytuj | edytuj kod]

Dywizjon został sformowany na podstawie rozkazu organizacyjnego dowódcy Wojsk OPK z 12 stycznia 1963, jako 23 dywizjon ogniowy artylerii rakietowej w składzie 60 Brygady Artylerii OPK w Gdyni. Pierwszym uzbrojeniem dywizjonu był przeciwlotniczy zestaw rakiet ziemia – powietrze średniego zasięgu typu S-75M „Wołchow”[3].

Dowódcy dywizjonu[edytuj | edytuj kod]

  • maj 1964 – marzec 1968 – kpt. Zenon Szymańczak
  • 1968–1975 – ppłk Stanisław Wiśniowski
  • 1975–1976 – mjr Jan Kulesza
  • 1976–1980 – mjr Czesław Sulima
  • 1980–1985 – mjr Mieczysław Kaczmarek
  • 1985–1988 – kpt. Mirosław Badocha
  • 1988–1993 – ppłk Janusz Dudzikowski
  • 1993–1999 – ppłk Ireneusz Kozłowski[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]