23 Eskadra Szkolenia Nawigatorów i Strzelców Pokładowych Radiotelegrafistów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
23 Eskadra Szkolenia Nawigatorów i Strzelców Pokładowych Radiotelegrafistów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1958

Rozformowanie

2002

Patron

por. nawig. Jan Dzieńkowski

Dowódcy
Pierwszy

mjr pil. Grzegorz Winter

Ostatni

ppłk pil. Zbigniew Dąbrowski

Organizacja
Numer

JW 3413

Dyslokacja

Dęblin

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Ił-28
PZL TS-11 Iskra
An-2

23 Eskadra Szkolenia Nawigatorów i Strzelców Pokładowych Radiotelegrafistów (23 es OSL) – pododdział wojsk lotniczych.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W 1958 roku, na bazie II Mieszanej Eskadry Szkolnej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, została sformowana 23 Eskadra Szkolenia Nawigatorów i Strzelców Pokładowych Radiotelegrafistów Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Jana Krasickiego[a]. Etat nr 20/462 przewidywał 99 żołnierzy i 1 pracownika kontraktowego[1].

W 1960 roku eskadra została przeformowana na 23 Eskadrę Szkolną Oficerskiej Szkoły Lotniczej[b].

W 1968 roku ponownie przeformowano eskadrę i utworzono 23 Lotniczą Eskadrę Szkolną[c].

30 sierpnia 1983 Minister Obrony Narodowej nadał eskadrze imię porucznika nawigatora Jana Dzieńkowskiego[d].

W 1998 roku eskadra została przemianowana na 23 Lotniczą Eskadrę Specjalną[e]. Zadaniem eskadry było zabezpieczenie zadań specjalnych i lotów próbnych[2].

W 2002 roku 23 Lotnicza Eskadra Specjalna została rozformowana[f].

Odznaka pamiątkowa[edytuj | edytuj kod]

Odznakę stanowi tarcza z wyciętym z boku "polem obserwacyjnym". Na błękitnym tle tarczy, w dolnej części, znajduje się stylizowany biało-czerwony zarys Polski, a na nim sylwetka samolotu dwupłatowego od przodu. U góry na pasie w kolorze złotym widnieje napis ESKADRA. Obok zaś złoty otok w kształcie naramiennika z napisem LOTNICZA, na nim umieszczono szachownicę lotniczą oraz dwie gwiazdki na błękitnym tle[3].

Dowódcy eskadry[edytuj | edytuj kod]

Wykaz dowódców eskadry podano za: Józef Zieliński [red.]: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010. s. 186.

  • mjr pil. Grzegorz Winter (1958 - 1973)
  • mjr pil. Andrzej Majewski (1973 - 1975)
  • kpt. pil. Wacław Tylenda (1975 - 1978)
  • ppłk pil. Leonard Ciosek (1978 - 1989)
  • mjr pil. Józef Nawrocki (1989 - 1996)
  • mjr pil. Romuald Czopek (1996 - 1997)
  • ppłk pil. Andrzej Remlein (1997 - 1999)
  • ppłk pil. Romuald Czopek (1999 - 2001)
  • ppłk pil. Zbigniew Dąbrowski (2001 - 2002)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Lotniczych i Obrony Przeciwlotniczej Obszaru Kraju nr 02/org. z 29 stycznia 1958 roku.
  2. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego nr 038/org. z 31 maja 1960 roku.
  3. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego nr 0133/org. z 18 września 1968 roku.
  4. Rozkaz Nr Pf 13/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 sierpnia 1983 r.
  5. Zarządzenie szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z 15 października 1998 roku.
  6. Rozkaz szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego nr 234 z 27 maja 2002 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 185.
  2. Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 186.
  3. Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. s. 159.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-11-12140-9.
  • Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego : czas przemian. Warszawa: "Bellona", 1997. ISBN 83-11-08588-9.