24 Pułk Piechoty Liniowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
24 Pułk Piechoty Liniowej
Historia
Państwo

 Królestwo Polskie

Sformowanie

1830

Dowódcy
Pierwszy

płk Zadera

Ostatni

płk Zadera[1]

Działania zbrojne
powstanie listopadowe
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

24 Pułk Piechoty Liniowej – polski pułk piechoty okresu Królestwa Kongresowego

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sformowany w 1830 z gwardii ruchomych województwa augustowskiego[1]. Zgodnie z etatem pułk miał składać się ze sztabu i trzech batalionów piechoty liniowej po cztery kompanie, winien liczyć 57 oficerów, 216 podoficerów, 40 muzykantów, i 2355 szeregowych frontowych i 27 żołnierzy niefrontowych. W sumie w pułku miało służyć 2695 żołnierzy[2].

Walki pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.

Bitwy i potyczki[1]:

  • pod Modlinem (26 czerwca)
  • Utratą (16 sierpnia)
  • Warszawą (6-7 września)

W 1831 roku, w czasie wojny z Rosją, żołnierze pułku otrzymali 1 kawalerski, 9 złotych i 15 srebrnych krzyży Orderu Virtuti Militari [1].

Uzbrojenie i umundurowanie[edytuj | edytuj kod]

Uzbrojenie podstawowe piechurów stanowiły karabiny skałkowe. Pierwotnie było to karabiny francuskie wz. 1777 (kaliber 17,5 mm), później zastąpione rosyjskimi z fabryk tulskich wz. 1811 (kaliber 17,78 mm). Poza karabinami piechurzy posiadali bagnety i tasaki (pałasze piechoty). Wyposażenie uzupełniała łopatka saperska, ładownica na 40 naboi oraz pochwa na bagnet.

Umundurowanie piechura składało się z granatowej kurtki i sukiennych, białych spodni. Poszczególne pułki miały odmienne kolory naramienników, wyłogów oraz kołnierzy. Używano czapek czwórgraniastych. Po reformie w roku 1826 wprowadzono pantalony zapinane na guziki. Czapki czwórgraniaste zastąpiono kaszkietami z czarnymi daszkami i białymi sznurami. Na kaszkiecie znajdowała się blacha z orłem, numer pułku oraz ozdobny pompon.

Wyłogi żółte[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Gembarzewski 1925 ↓, s. 74.
  2. Wimmer 1978 ↓, s. 484.
  3. Linder 1960 ↓, s. barwy pułkowe.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]