29 Pułk Piechoty (III Rzesza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
29 pułk piechoty
Infanterie-Regiment 29
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1935

Rozformowanie

1942

Dowódcy
Pierwszy

Eccard von Gablenz

Ostatni

płk August-Wilhelm Küster

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

29 Pułk Piechoty (niem. Infanterie-Regiment 29, IR 29) – pułk piechoty niemieckiej okresu III Rzeszy.

Sformowany 1 października 1934 pod nazwą Pułk Piechoty Krosno (Infanterie-Regiment Crossen, IR Crossen). 15 października 1935 otrzymał numer 29. Wchodził w skład 3 Dywizji Piechoty z Frankfurtu nad Odrą.

W 1939 jedynie sztab pułku i 14 kompania posiadała pojazdy mechaniczne. Pozostałe pododdziały dysponowały trakcją konną.

15 października 1942 przeformowany w zmotoryzowany 29 Pułk Grenadierów (Grenadier-Regiment 29 (mot.)).

Zakwaterowanie[edytuj | edytuj kod]

Początkowo dowództwo pułku i jego kompanie sztabowe stacjonowały w Krośnie Odrzańskim, a 2 batalion zorganizowano w Chociebużu (Cottbus).

W Gubinie:

W połowie listopada 1938 w obiekcie Muckenberg I stacjonował sztab pułku, kompania sztabowa, 13 kompania artylerii piechoty i 14 kompania przeciwpancerna. W koszarach Muckenberg II stacjonował sztab 1 batalionu i kompanie od 1 do 4. W koszarach Moltkego znajdował się sztab 3 batalionu oraz kompanie od 9 do 12.

Szkolenie i wychowanie[edytuj | edytuj kod]

Kadra zawodowa oraz żołnierze odbywający obowiązkową służbę wojskową byli wychowani w duchu narodowym, wręcz narodowosocjalistycznym. Dominowały hasła: "Z Bogiem dla cesarza (Führera), narodu i ojczyzny", albo "Najwyższą zapłatę i najgłębsze szczęście żołnierz znajduje w świadomości radośnie spełnionego obowiązku" lub "Wehrmacht to zbrojna prawica narodu niemieckiego, która chroni Rzeszę Niemiecką i ojczyznę, naród zjednoczony w narodowym socjalizmie i jego przestrzeń życiową".

W służbie bardzo wielką rolę odgrywał dryl ceremonialny. Dużą część szkolenia przeznaczano na ćwiczenie chwytów karabinem i marszu paradnego. Przygotowując się do wojny, pododdziały ćwiczyły na koszarowym dziedzińcu, strzelnicy koło Bieżyc i poligonie na wschód od Wałowic.

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

  • Oberst Eccard von Gablenz (formowanie) (do 1 grudnia 1935)
  • Oberst Erich Schroeck (1 grudnia 1935 – 31 października 1939)
  • Oberst Fritz-Hubert Graeser (26 sierpnia 1939 – 11 lipca 1941 (ciężko ranny))
  • Oberstleutnant Erich Kahsnitz (11 lipca 1941 – 20 sierpnia 1941)
  • Oberst August-Wilhelm Küster (25 sierpnia 1941 – 23 lipca 1942)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]