3-Trifluorometylofenylopiperazyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
3-Trifluorometylofenylopiperazyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C11H13F3N2

Masa molowa

230,23 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

15532-75-9

PubChem

4296

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
Legalność w Polsce

substancja psychotropowa grupy II-P

3-Trifluorometylofenylopiperazyna (TFMPP) – organiczny związek chemiczny z grupy pochodnych piperazyny. Substancja psychoaktywna o działaniu stymulującym. TFMPP używana była jako legalny substytut MDMA i amfetaminy. W Polsce nielegalna od 8.06.2011[2].

Farmakologia i działanie[edytuj | edytuj kod]

TFMPP jest nieselektywnym agonistą receptorów serotoninowych 5-HT1B[3], 5-HT2A i 5-HT2C. TFMPP rzadko rozpatrywane jest jako substancja psychoaktywna sama w sobie, zwykle używana jest w połączeniu z BZP, które podnosi poziom serotoniny i dopaminy w synapsach[4]. Testy na zwierzętach dowiodły, że połączenie TFMPP i BZP wywołuje efekt zbliżony do MDMA. Efekty działania tej mieszanki u ludzi opisywane są jako podobne do MDMA ale w niektórych płaszczyznach odmienne, między innymi nie obejmują żadnych enteogenicznych doświadczeń. Inni przyrównują je do małej dawki LSD i sporej amfetaminy.

Efekty uboczne[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak znaczna większość substancji psychoaktywnych będących pochodnymi piperazyny, TFMPP (w połączeniu z BZP) powoduje wiele efektów ubocznych. Do najczęstszych należą: bezsenność, niepokój, mdłości i wymioty, bóle mięśni i głowy, drgawki, okresowa impotencja a rzadziej psychozy. Ciężko stwierdzić jednoznacznie które z tych efektów są spowodowane samym TFMPP.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b 3-Trifluorometylofenylopiperazyna (nr T9073) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). [dostęp 2011-03-23].
  2. Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Dz.U. z 2011 r. nr 105, poz. 614
  3. MD. Schechter. Use of TFMPP stimulus properties as a model of 5-HT1B receptor activation. „Pharmacol Biochem Behav”. 31 (1), s. 53-57, 1988. DOI: 10.1016/0091-3057(88)90310-3. PMID: 3252260. 
  4. JS. Partilla, AG. Dempsey, AS. Nagpal, BE. Blough i inni. Interaction of amphetamines and related compounds at the vesicular monoamine transporter. „J Pharmacol Exp Ther”. 319 (1), s. 237-246, 2006. DOI: 10.1124/jpet.106.103622. PMID: 16835371.