34 Batalion Ochrony Pogranicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
34 Batalion Ochrony Pogranicza
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

24 kwietnia 1948

Rozformowanie

1 stycznia 1951

Tradycje
Rodowód

9 komenda odcinka WOP

Kontynuacja

93 batalion WOP
batalion WOP Słubice

Dowódcy
Pierwszy

mjr Stanisław Noga

Organizacja
Numer

JW 1786[1]

Dyslokacja

Słubice ul. Świerczewskiego

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

10 Brygada OP

Skład

patrz: batalion OP

Dawny magazyn wojskowy w Słubicach (czerwiec 2009)

34 Samodzielny Batalion Ochrony Pogranicza – zlikwidowany samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na granicy z Niemiecką Republiką Demokratyczną.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

34 samodzielny batalion Ochrony Pogranicza sformowany został w 1948[2] JW 1786 (Zarządzenie SzSG Nr 0039/Org. z 11 sierpnia 1948)[3]. Przemianowany 1 stycznia 1951[4] na 93 batalion Wojsk Ochrony Pogranicza. Dowództwo i sztab batalionu stacjonował w Słubicach.

Rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 205/Org. z 4 grudnia 1948, z dniem 1 stycznia 1949, Wojska Ochrony Pogranicza podporządkowano Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego[5]. Zaopatrzenie batalionu przejęła Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej w Zielonej Górze[6].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i pododdziały sztabowe – Słubice[7]

 Osobny artykuł: bataliony ochrony pogranicza.

Kadra batalionu[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy batalionu
  • mjr Stanisław Noga (1948–1949)
  • mjr Arkadiusz Rozenkier (1949–1950)
  • kpt.Bolesław Niećko (1.02.1950–31.12.1950).
Obsada personalna sztabu batalionu w 1948[b]
  • dowódca batalionu – mjr Stanisław Noga
  • szef sztabu batalionu – kpt. Ludwik Piatkowski
  • pomocnik szefa sztabu do spraw wyszkolenia – ppor. Antoni Donarski
  • pomocnik kierownika referatu VII – chor. Daniel Tokarz
  • szef łączności (dowódca plutonu łączności) – ppor. Bolesław Naranowicz
  • instruktor sanitarny – ppor. Zdzisław Lorenc
  • instruktor weterynaryjny – ppor. Czesław Kamiński
  • kwatermistrz – kpt. Bachuta Władysław
  • kierownik sekcji żywnościowo-mundurowej – por. Adam Fiala.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

27 października 2023 w Regionie Nadodrzańskim, uwzględniających obchody 25-lecia powstania Związku Emerytów i Rencistów Straży Granicznej, a także Święta Związku i Dnia Weterana Służby Granicznej w Słubicach odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą Polskim Formacjom Granicznym. Tablica została umiejscowiona po prawej stronie bramy wjazdowej na „Osiedle Świerkowe”, położone u zbiegu ulic: Konstytucji 3-go Maja, Mieszka I i Władysława Jagiełły, tworzących mini rondo, które Uchwałą Rady Miejskiej w Słubicach nr XLV/519/2022 z 23 czerwca 2022 otrzymało nazwę „Ronda Pograniczników”. Tablica pamiątkowa została wmurowana w tym miejscu, ponieważ w latach 1945–2005 na terenie dzisiejszego „Osiedla Świerkowego” stacjonowały Jednostki Polskich Formacji Granicznych: do 1991 Batalion Graniczny i Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza, a po rozformowaniu WOP i utworzeniu na bazie tych wojsk Straży Granicznej – Strażnica Straży Granicznej i Placówka SG w Świecku z siedzibą w Słubicach. Wartę honorową przy odsłanianej tablicy pamiątkowej zapewnili: Hufiec ZHP w Słubicach i PSG w Świecku.

Do odsłonięcia tablicy pamiątkowej zaproszeni zostali:

  • Burmistrz Słubic – Mariusz Olejniczak
  • Starosta Słubicki – Leszek Bajon – w zastępstwie wicestarosta – Robert Włodek
  • Przedstawiciel Komendanta NoOSG w Krośnie Odrzańskim – ppłk SG Piotr Wojtunik – Naczelnik Wydziału
  • Przedstawiciel Komendanta PSG w Świecku – kpt. SG Marcin Kalinowski – Zastępca Komendanta PSG w Gorzowie Wielkopolskim
  • Prezes RN ZEiRSG – Jerzy Siedlarz
  • Weteran służby granicznej – płk SG w st. spocz. Zygmunt Sejnik, który wiele lat pełnił służbę na tym terenie.

Ideą przewodnią zainstalowania tablicy pamiątkowej, poświęconej żołnierzom i funkcjonariuszom Polskich Formacji Granicznych w tym konkretnym miejscu, było zachowanie w pamięci tego rejonu oraz uhonorowanie naszych poprzedników, którzy pełnili zaszczytną służbę w ochronie granicy naszej Ojczyzny na odcinku środkowej Odry granicznej[8].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Podlegały samodzielnemu batalionowi ochrony pogranicza jedynie gospodarczo.
  2. Rozkaz personalny Dowództwa Wojsk Lądowych nr 073 z 5 maja 1948.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
  2. Jackiewicz 1998 ↓, s. 51.
  3. Zestawienie numerów historycznych jednostek wojskowych. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2023-03-18]. (pol.).
  4. Dominiczak 1985 ↓, s. 63.
  5. Dominiczak 1985 ↓, s. 65–69.
  6. Jackiewicz 1998 ↓, s. 12–14.
  7. Wykaz pododdziałów WOP ↓.
  8. Jerzy Jankowski: Region Nadodrzański – odsłonięcie tablicy pamiątkowej w ramach obchodów 25-lecia ZEiRSG. [w:] Związek Emerytów i Rencistów Straży Granicznej [on-line]. emeryci-sg.org.pl, 2023-11-09. [dostęp 2023-11-10]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn. 2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
  • Archiwum Straży Granicznej, Wykaz dyslokacyjny jetatowych pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 20 października 1956. Szczecin.