3 Dywizja Piechoty (powstanie listopadowe)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| Powstanie listopadowe | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
3 Dywizja Piechoty – polski związek taktyczny utworzony po wybuchu powstania listopadowego.
Skład i obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy dywizji[edytuj | edytuj kod]
- gen. bryg. Jan Zygmunt Skrzynecki[1][2] – 26 stycznia 1831 – 26 lutego 1831
- gen. dyw. Kazimierz Małachowski[2] – 28 lutego 1831 – 20 sierpnia 1831
- gen. bryg. Ludwik Bogusławski – 20 sierpnia 1831 – 28 września 1831
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
23 stycznia - 17 marca
- 1 brygada – pułkownik Ludwik Bogusławski[1][2]
- 4 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 8 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)[a]
- 2 brygada – major Antoni Tyrakowski[2][b]
- pułk weteranów (2 bataliony)[c]
- 5 pułk strzelców pieszych Dzieci Warszawskich (2 a potem 3 bataliony)[4]
17 marca - 26 kwietnia[5]
- 1 brygada – gen. bryg. Ludwik Bogusławski[2]
- 4 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 8 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 2 brygada – pułkownik Bazyli Wierzbicki[2]
- pułk weteranów (2 bataliony)
- 20 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 5 pułk strzelców pieszych (3 bataliony)
26 kwietnia do 10 czerwca[6]
- 1 brygada – gen. bryg. Ludwik Bogusławski[2]
- 4 pułk piechoty liniowej (4 bataliony)
- 8 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 2 brygada – pułkownik Emilian Węgierski
- pułk weteranów (2 bataliony)
- 5 pułk strzelców pieszych (3 bataliony)
Od 10 czerwca
- 1 brygada – gen. bryg. Ludwik Bogusławski[2]
- 4 pułk piechoty liniowej (4 bataliony)
- 10 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 2 brygada – pułkownik Emilian Węgierski
- 8 pułk piechoty liniowej (3 bataliony)
- 5 pułk strzelców pieszych (3 bataliony)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Callier 1887 ↓, s. 361.
- ↑ a b c d e f g h Kozłowski 1983 ↓, s. 190.
- ↑ a b c Callier 1887 ↓, s. 361-362.
- ↑ Kajetan Władysław Rzepecki, Pułk Czwarty 1830-1831: szkic historyczny, 1923, s. 39.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 489-490.
- ↑ Wimmer 1978 ↓, s. 491.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edmund Callier: Bitwy i potyczki stoczone przez wojsko polskie w roku 1831. Poznań: Drukarnia Dziennika Poznańskiego, 1887.
- Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce.. Poznań: "Kurpisz", 2003. ISBN 83-88841-52-1.
- Bronisław Gembarzewski Wojsko Polskie - Królestwo Polskie 1815-1830 reprint: Kurpisz Poznań 2003
- Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Eligiusz Kozłowski: Historia oręża polskiego 1795-1939. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1983. ISBN 83-214-0339-5.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
|
