3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
3 Pułk Strzelców Polskich
Historia
Państwo

 „Biała Rosja”
 Polska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1920

Nazwa wyróżniająca

„Polskich”

Patron

Jan Henryk Dąbrowski

Tradycje
Kontynuacja

84 Pułk Strzelców Poleskich

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Romuald Kohutnicki

Ostatni

ppłk Romuald Kohutnicki

Działania zbrojne
Wojna domowa w Rosji
Organizacja
Dyslokacja

Nowonikołajewsk

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

5 Dywizja Strzelców Polskich

3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego (3 psp) – oddział piechoty Wojska Polskiego we Wschodniej Rosji, będącego częścią Armii Polskiej we Francji.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

3 Pułk Strzelców Polskich im. Henryka Dąbrowskiego został sformowany w listopadzie 1918 roku w Nowonikołajewsku (obecnie Nowosybirsk) na Syberii[1][2]. Początkowo pułk był podporządkowany dowódcy Wojska Polskiego we Wschodniej Rosji, a od 25 stycznia 1919 dowódcy 5 Dywizji Strzelców Polskich pułkownikowi Kazimierzowi Rumszy[3]. 15 września 1919 pułk liczył 1956 żołnierzy, w tym 82 oficerów, 4 lekarzy, 3 urzędników, 322 podoficerów i 1545 szeregowców, co stanowiło 75% stanu etatowego (2616 żołnierzy)[4].

Obsada personalna pułku[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna pułku w dniu 17 maja 1919 roku:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]