40.M Turán I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 22:12, 15 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
40M Turán I
Ilustracja
40M Turán I
Dane podstawowe
Państwo

 Węgry

Producent

m.in. Manfred Weiss

Typ pojazdu

czołg średni

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

5

Historia
Prototypy

1940

Produkcja

19411944

Wycofanie

1945

Egzemplarze

ok. 300

Dane techniczne
Silnik

1 silnik benzynowy, 8-cylindrowy Manfred Weiss-Z o mocy 260 KM (195 kW) przy 2200 obr./min.

Transmisja

mechaniczna

Poj. zb. paliwa

265 l

Pancerz

8 – 60 mm

Długość

5,55 m

Szerokość

2,44 m

Wysokość

2,39 m

Prześwit

0,38 m

Masa

18,2 t

Osiągi
Prędkość

47 km/h (maksymalna po drodze)

Zasięg pojazdu

165 km (po drodze)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,9 m

Rowy (szer.)

2,2 m

Ściany (wys.)

0,8 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x armata 41.M kal. 40 mm (101 szt. amunicji)
2 x karabiny maszynowe 34/40 A.M. kal. 8 mm
Użytkownicy
Węgry

40.M Turán Iwęgierski czołg średni z okresu II wojny światowej[1].

Historia

W roku 1940 Węgrzy zakupili od Protektoratu Czech i Moraw prototyp czechosłowackiego czołgu średniego T-21, który powstał na bazie LT vz. 35. Ponadto zakupiono także licencję na jego produkcję na Węgrzech. W oparciu o czechosłowacki projekt oparto konstrukcję nowego węgierskiego czołu 40.M Turán[1].

Początkowo zamówiono 230 czołgów. Pierwsze seryjne czołgi dostarczono w roku 1942, a do maja 1944 wyprodukowano ogółem 285 czołgów[1].

Czołgi Turán I swój chrzest bojowy przeszły w kwietniu 1944 roku podczas walk węgierskiej 2. Dywizji Pancernej z jednostkami Armii Czerwonej na Ukrainie. W zaciekłych walkach utracono 30 maszyn[1].

Konstrukcja

Kadłub czołgu Turán I wykonano z walcowanych płyt pancernych, łączonych nitami ze stalowym szkieletem. Pancerz w przedniej części i po bokach kadłuba miał grubość 25 mm, płyta tylna 8-25 mm, a część górna i dno - 8 mm. Podobnie została wykonana wieża. Grubość pancerza wieży wynosiła: w przedniej części 50 mm, a jarzma 60 mm. W wieży umieszczono główne uzbrojenie czołgu, czyli armatę czołgową 41.M kal. 40 mm oraz 1 km kal. 8 mm[1].

Podwozie czołgu składało się z 16 małych kół jezdnych z gumowymi bandażami, pary kół napędowych z tyłu i pary kół napinających z przodu[1].

Wersje

Oprócz czołgu podstawowego opracowano wariant dowódczy oznaczony jako 40.M Turán I P.K. Był on dodatkowo wyposażony w radiostację nadawczo-odbiorczą R-4T[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g Andrzej Zasieczny: Czołgi II wojny światowej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Alma-Press, 2005, s. 75-76. ISBN 83-7020-325-6.