42 Dywizjon Rakiet Taktycznych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
42 Dywizjon Artylerii
42 Dywizjon Rakiet Taktycznych
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1968

Rozformowanie

1989

Dowódcy
Ostatni

mjr Jan Stokowski

Działania zbrojne
Zimna wojna
Organizacja
Numer

JW 2282[1][2]

Dyslokacja

Choszczno

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska rakietowe i artyleria

Podległość

3 Pomorska Dywizja Zmechanizowana

Choszczno – w tym mieście stacjonowała jednostka

42 Dywizjon Artylerii (42 da) / 42 Dywizjon Rakiet Taktycznych (42 drt) – oddział Wojsk Rakietowych i Artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze wiosną 1963 uruchomiono proces formowania dywizjonów rakiet taktycznych, które postanowiono włączyć w skład dywizji ogólnowojskowych. Zarządzeniem szefa SG WP nr 0117/Org. z 30 lipca 1968 na etatach 4/243 sformowano od nowa 42 dywizjon artylerii przeznaczony dla 3 Pomorskiej Dywizji Zmechanizowanej[1][3]. W skład dywizjonu początkowo wchodziły: dowództwo i sztab, bateria dowodzenia, dwie baterie startowe (w każdej jedna wyrzutnia), pluton obsługi technicznej i pluton zaopatrzenia[4].

Dywizjon stacjonował w Choszcznie[5]. Jednostka posiadała etat nr 30/110 i uzbrojona była w dwie wyrzutnie 2P16[6]. Zgodnie z dyslokacją, na czas pokoju, podporządkowany był dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego[1].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 042/ Org. z 18 listopada 1982 przeformowano dywizjon z etatu 30/172 na 30/244 przezbrajając go z dwóch wyrzutni 2P16 na dwie 9P113[7]. Pod koniec 1988 42 dywizjon rakiet taktyczny posiadał etat nr 30/244, a jego podstawowe wyposażenie stanowiły dwie wyrzutnie 9P113[8].

Dowódcy dywizjonu[edytuj | edytuj kod]

  • mjr Lucjan Kozoń (od 1968)
  • mjr Józef Kumor
  • mjr Jan Stokowski (do 1989)

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i sztab

  • bateria dowodzenia
  • 2 baterie startowe
    • dwa plutony
  • pluton obsługi technicznej
  • pluton remontowy
  • pluton zaopatrzenia
  • pluton medyczny

Razem w drt:

  • 4 wyrzutnie rakiet taktycznych R-70

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Rochowicz 2018 ↓, s. 61.
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  3. Puchała 2013 ↓, s. 286.
  4. Rochowicz 2018 ↓, s. 57.
  5. Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. s. 157. 
  6. Rochowicz 2018 ↓, s. 63.
  7. Rochowicz 2018 ↓, s. 65.
  8. Rochowicz 2018 ↓, s. 68.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945–1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja „Historia i Kultura”, 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X–XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska pancerne i zmechanizowane w latach 1955–1990. „Poligon” nr 3/2010.
  • Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2. 2011. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (pol.).
  • Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP. 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (pol.).
  • Robert Rochowicz. Rakiety operacyjne i taktyczne w Siłach Zbrojnych PRL. „Poligon”. Nr 1(62), s. 56-68, styczeń-marzec 2018. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.