43A

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
43A
Ilustracja
Kraj produkcji

 Polska

Producent

H. Cegielski Poznań

Lata budowy

1957–1962

Wymiary
Długość

24 210 mm

Szerokość

2910 mm

Wysokość

4060 mm

Parametry eksploatacyjne
Maksymalna prędkość eksploatacyjna

120 km/h

Parametry użytkowe
Liczba miejsc siedzących

76

Liczba miejsc ogółem

170

Wagon 43A – wagon osobowy II klasy używany dawniej przez PKP na trasach lokalnych, popularnie zwany Ryflakiem.

Malowanie[edytuj | edytuj kod]

Przedział pasażerski

Wagony 43A były początkowo malowane na oliwkowo lub niebiesko-kremowo (malowanie nawiązujące do kolorów wagonów motorowych). W latach dziewięćdziesiątych niektóre z nich zostały przemalowane na zielono-kremowy schemat malowania.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wagony typu 43A zostały zaprojektowane w latach 1955–1956. Ich powstanie zdeterminowane było zastąpieniem często mocno wysłużonego, przedwojennego taboru jakim w tamtych latach dysponowała Polska Kolej Państwowa. Równolegle z dokumentacją serii 43A powstały plany wagonu motorowego typu 5M (na PKP oznaczony jako seria SN80). „Ryflak”, jak potocznie nazywano te wagony, był później wykorzystany jako pierwowzór przy projektowaniu swojego następcy, typu 101A, w którym zastosowano szereg unowocześnień eliminujących błędy z konstrukcji poprzednika. Wagony 43A były przystosowane do pracy w pociągach zmiennokierunkowych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Terczyński P., Zientel K., Wagon Spalinowy SN80. w: Świat Kolei 8/2002.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]