44 Pułk Artylerii Haubic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
44 Pułk Artylerii Haubic
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Wkiktor Ługacow

Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

7 Brygada Artylerii Haubic

122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

44 Pułk Artylerii Haubic – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany we wsi Adampol pod Włodawą na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 8 z 20 sierpnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli w grudniu 1944 w Adampolu.

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

  • ppłk Wiktor Ługowcow
  • mjr Aleksander Szumaj – od 19 stycznia 1945

Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]

żołnierzy – 653 (oficerów – 70, podoficerów – 186, kanonierów – 397)

sprzęt:

  • 122 mm haubice – 20
  • rusznice przeciwpancerne – 20
  • samochody – 53
  • ciągniki – 25

Działania bojowe[edytuj | edytuj kod]

Pułk wchodził w skład 7 Brygady Artylerii Haubic[1].

Walczył w operacji łużyckiej pod Kretschen (w okrążeniu). Prowadząc działania pościgowe w operacji praskiej doszedł do Łaby.

Szlak bojowy zakończył 11 maja 1945 pod Klein Prissen[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.