47 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Styryjski Pułk Piechoty Nr 47
Steierisches Infanterieregiment Nr. 47
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1682

Rozformowanie

1918

Tradycje
Święto

23 marca

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Praga, Maribor, Klagenfurt, Gorycja

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

28 Dywizja Piechoty

Grób Johanna Ornika gefrajtra IR. 47, poległego 13 XII 1914, na cmentarzu nr 8 w Nowym Żmigrodzie
Szefowie pułku
Ludwig von Vogelsang
Friedrich von Beck-Rzikowsky
Franz Kalser von Maasfeld
Kapitan IR. 47 w mundurze służbowym
Kurtka munduru porucznika IR. 47

Styryjski Pułk Piechoty Nr 47 (IR. 47) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułk kontynuował tradycje pułku utworzonego w 1682 roku[1].

Swoje święto pułk obchodził 23 marca w rocznicę bitwy pod Novarą stoczonej w 1849 roku[1].

Okręg uzupełnień nr 47 Maribor (niem. Marburg) Słowenia na terytorium 3 Korpusu[1].

Kolory pułkowe: stalowozielony (papageiengrün), guziki srebrne.

W 1816 roku sztab pułk stacjonował w Pradze[2].

W 1873 roku komenda pułku stacjonowała w Klagenfurcie, natomiast komenda rezerwowa i stacja okręgu uzupełnień w Mariborze[3].

W latach 1903-1911 komenda pułku oraz bataliony 1., 2. i 4. stacjonowały w Gorycji, natomiast 3. batalion w Mariborze, w Słowenii.

W latach 1912–1914 komenda pułku oraz 2. i 4. batalion stacjonowały w Gorycji, natomiast 1. batalion w Quisca, a 3. batalion w Mariborze[1].

Pułk wchodził w skład 56 Brygady Piechoty należącej do 28 Dywizji Piechoty.

Skład narodowościowy w 1914 roku 77% – Niemcy[4].

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w końcu 1914 roku Galicji. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennym nr: 8 w Nowym Żmigrodzie, 22 w Jaśle, 47 w Koniecznej oraz 52 w Zdyni.

Szefowie pułku[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Szef pułku.

Kolejnymi szefami pułku byli:

Żołnierze[edytuj | edytuj kod]

Komendanci pułku
Oficerowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Militär-Schematismus des österreichischen Kaiserthums. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1816. (niem.).
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1873.
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
  • Antonio Schmidt-Brentano: Kaiserliche und k.k. Generale (1618–1815). Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2006.
  • Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
  • Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner
  • Polegli na ziemiach polskich z K.u.K. Infanterie Regiment Graf von Beck-Rzikowsky Nr 47. polegli.forgen.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)].