4B5B

4B5B – system kodowania danych cyfrowych, w którym grupa czterech bitów jest zamieniana na 5 bitów, tak by w wyjściowym ciągu 5 bitów bit o wartości 1 występował przynajmniej dwa razy.

Kodowanie jest używane w systemach, w których bit o wartości 1 zmienia poziom sygnału w kanale (np NRZI), a zmiana sygnału jest znacznikiem czasu dla następnej zmiany. Gdyby w przesyłanym sygnale nie następowały bity o wartości 1, nie występowałaby zmiana sygnału przez dłuższy czas, co mogłoby doprowadzić do desynchronizacji zegara po stronie odbiornika. Metoda 4B5B rozwiązuje ten problem poprzez przypisanie każdemu blokowi 4 bitów odpowiednich 5 bitów, tak by w wyjściowym ciągu 5 bitów bit o wartości 1 występował przynajmniej dwa razy i ciąg kolejnych zer nie był dłuższy niż 3. Ciągi 5 bitów są ustalone w słowniku.

System kodowania 4B5B został spopularyzowany przez Fiber Distributed Data Interface (FDDI) w połowie lat 80., a później został zastosowany w standardach:

100BASE-TX
AES10-2003 MADI^[1] (ang. Multichannel Digital Audio Interface).

Nazwa „4B5B” zazwyczaj oznacza wersję używaną w FDDI. Inne tego typu kody używane do zapisu magnetycznego są znane pod nazwą GCR (ang, Group Code Recording).

Tabela kodowania[edytuj | edytuj kod]

Nazwa	4b	5b	Wartość/opis
0	0000	11110	0
1	0001	01001	1
2	0010	10100	2
3	0011	10101	3
4	0100	01010	4
5	0101	01011	5
6	0110	01110	6
7	0111	01111	7
8	1000	10010	8
9	1001	10011	9
A	1010	10110	A
B	1011	10111	B
C	1100	11010	C
D	1101	11011	D
E	1110	11100	E
F	1111	11101	F
Q	-NONE-	00000	Quiet (signal lost)
I	-NONE-	11111	Idle
J	-NONE-	11000	Start #1
K	-NONE-	10001	Start #2
T	-NONE-	01101	End
R	-NONE-	00111	Reset
S	-NONE-	11001	Set
H	-NONE-	00100	Halt