4 Brygada Saperów (II RP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
4 Brygada Saperów
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1929[1].

Rozformowanie

1934

Dowódcy
Pierwszy

płk sap. Mikołaj Kolankowski

Organizacja
Dyslokacja

garnizon Kraków

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

saperzy

4 Brygada Saperów (4 BSap) – szkoleniowo-organizacyjna struktura niemacierzysta saperów Wojska Polskiego II RP.

Historia[edytuj | edytuj kod]

4 Brygada Saperów sformowana została 22 listopada 1929 w Krakowie[2].

W trzeciej dekadzie kwietnia 1929 zostało powołane dowództwo 4 Brygady Saperów. Na stanowisko dowódcy brygady został wyznaczony pułkownik Mikołaj Kolankowski, dotychczasowy szef 5 Okręgowego Szefostwa Saperów. Na stanowisko II oficera sztabu został wyznaczony major Leon Bianchi, kwatermistrz 5 pułku saperów, a na stanowisko III oficera sztabu – kapitan inżynier Roman Sewer Grabowiecki z 1 pułku saperów kolejowych[3]. Z końcem sierpnia 1929 na stanowisko I oficera sztabu został mianowany major inżynier Bolesław Orczykowski z 1 pułku saperów kolejowych[4]. 31 marca 1930 major Leon Bianchi został przeniesiony do Szefostwa Saperów MSWojsk. na stanowisko kierownika Referatu Ogólnego, a na zwolnione przez niego stanowisko II oficera sztabu został wyznaczony kapitan dyplomowany Bohdan Chojnowski[5]. W styczniu 1931 na stanowisko II oficera sztabu został wyznaczony kapitan Antoni Śpiewak z 2 batalionu mostów kolejowych[6]. W 1932 w dowództwie 4 BSap pełniło służbę tylko dwóch oficerów: dowódca brygady i pierwszy oficer sztabu, major Sobiesław Zaleski[7]. Z dniem 30 września 1934 pułkownik Mikołaj Kolankowski został przeniesiony w stan spoczynku[8].

Organizacja pokojowa brygady[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy Brygady[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz wykonawczy L.dz.265/0rg. MSWojsk. z 22 XI 1929
  2. Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. s. 48.
  3. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 27 kwietnia 1932 r., Nr 9, s. 117, 124.
  4. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 23 sierpnia 1929 r., Nr 15, s. 296.
  5. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 31 marca 1930 r., Nr 8, s. 110.
  6. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 28 stycznia 1931 r., Nr 1, s. 17.
  7. Rocznik oficerski 1932, s. 502.
  8. Dziennik Personalny Ministra Spraw Wojskowych z 7 czerwca 1934 r., Nr 11, s. 143.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
  • Zdzisław Józef. Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.