5 Pułk Dragonów (austro-węgierski)
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1721 |
| Rozformowanie |
1918 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
Tolna, Graz, Klagenfurt, Gorycja, Slovenska Bistrica, Maribor |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Styryjsko-karyncko-kraiński Pułk Dragonów Nr 5 – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku[edytuj | edytuj kod]
W 1721 roku został utworzony Pułk Kirasjerów, który w 1798 roku otrzymał numer „9” (niem. Kürassierregiment Nr. 9), a w 1802 roku został przemianowany na 5 Pułk Kirasjerów. 1 października 1867 roku oddział został przemianowany na Pułk Dragonów Nr 5[1]. Od 1869 roku pułk nosił nazwę wyróżniającą „Styryjsko-karyncko-kraiński” (niem. 5. Steirisch-kärntner-krainerisches Dragonerregiment)[2].
Swoje święto pułk obchodził 16 października w rocznicę bitwy pod Lipskiem stoczonej w 1809 roku[1].
Po śmierci cesarza Imperium Rosyjskiego Mikołaja I Romanowa pułk otrzymał jego imię „na wieczne czasy”[1].
W 1867 roku pułk stacjonował w węgierskim mieście Tolna[3], a kadra zapasowa od 1869 roku w Grazu[2]. W 1871 roku pułk został przeniesiony do Klagenfurtu, a kadra zapasowa pozostała w Grazu[4].
W 1914 roku sztab pułku razem z 1. dywizjonem stacjonował w Gorycji (niem. Görz), 2. dywizjon w miejscowości Slovenska Bistrica (niem. Windisch-Feistritz), a kadra zapasowa pozostawała w Mariborze (niem. Marburg) na terytorium 3 Korpusu, z którego czerpała uzupełnienia. Pułk wchodził w skład 3 Brygady Kawalerii w Mariborze[5].
Organizacja pokojowa pułku[edytuj | edytuj kod]
- Komenda
- pluton pionierów
- patrol telegraficzny
- kadra zapasowa
- 1. dywizjon
- 2. dywizjon
W skład każdego dywizjonu wchodziły trzy szwadrony liczące 117 dragonów. Stan etatowy pułku liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.
Szefowie pułku[edytuj | edytuj kod]
Kolejnymi szefami pułku byli:
- GdK Hannibal Marchese di Sommariva (1806 – †10 VII 1829),
- GdK Maximilian Anton Karl Magnus von Auersperg (1829 – 1849),
- cesarz Imperium Rosyjskiego Mikołaj I Romanow (1849 – †2 III 1855),
- GdK Johann Franz von Schaaffgotsche (1855 – †3 XI 1866),
- GdK Alexander von Koller (1866 – 1875)[1].
Komendanci pułku[edytuj | edytuj kod]
- płk Moritz Watzesch von Waldbach (1867 – 1 XI 1872 → stan spoczynku w stopniu tytularnego generała majora)
- płk Franz von Meding (1872 – )
- płk Otto Josef von Berndt ( – 1913 → komendant 13 Brygady Kawalerii[1])
- ppłk Moritz Kranz (1913 – 1914[1])
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 672.
- ↑ a b Rocznik oficerski 1869-1870 ↓, s. 566.
- ↑ Rocznik oficerski 1868 ↓, s. 458.
- ↑ Rocznik oficerski 1872 ↓, s. 445.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 87, 672.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1868. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1867.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1869-1870. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, marzec 1870.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1872. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1872.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Juliusz Bator, Wojna Galicyjska, Kraków: Wydawnictwo Egis Libron, 2008, ISBN 978-83-7396-747-2, OCLC 316449958.
| Dywizje kawalerii | |
|---|---|
| Brygady kawalerii | |
| Pułki dragonów | |
| Pułki ułanów | |
| Pułki ułanów c. k. Obrony Krajowej | |
| Pułki huzarów | |
| Pułki huzarów Honwedu | |
| Dywizjony strzelców konnych | |
| Dywizjony artylerii konnej |
