5 Brygada Obrony Wybrzeża

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
5 Brygada Obrony Wybrzeża
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1956

Rozformowanie

1958

Tradycje
Rodowód

5 Brygada Przeciwdesantowa

Kontynuacja

23 Dywizja Piechoty (LWP)
23 Dywizja Desantowa
7 Łużycka Dywizja Desantowa
7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża

Organizacja
Dyslokacja

Gdańsk

Rodzaj wojsk

Piechota

W tych koszarach stacjonował sztab brygady

5 Brygada Obrony Wybrzeża (5 BOW) – związek taktyczny piechoty Sił Zbrojnych PRL.

Na podstawie rozkazu Nr 0046/Org. Ministra Obrony Narodowej z 18 października 1956 roku 5 Brygada Przeciwdesantowa została przeformowana w 5 Brygadę Obrony Wybrzeża.

Na podstawie rozkazu Nr 0010/Org. Ministra Obrony Narodowej z 2 października 1958 roku dowódca POW, w terminie do 1 grudnia 1958 roku, przeprowadził reorganizację 5 Brygady Obrony Wybrzeża. Na bazie dowództwa 5 BOW zostało sformowane Dowództwo 23 Dywizji Piechoty. Inne jej jednostki też posłużyły do formowania 23 DP.

Struktura organizacyjna 5 BOW[edytuj | edytuj kod]

  • Dowództwo 5 Brygady Obrony Wybrzeża w Gdańsku-Wrzeszczu
  • 6 batalion obrony wybrzeża[a][1] w Gdańsku-Wrzeszczu
  • 11 batalion obrony wybrzeża w Świnoujściu
  • 12 batalion obrony wybrzeża w Helu
  • 17 batalion szkolny w Gdańsku-Oliwie
  • 29 dywizjon artylerii przeciwlotniczej w Gdańsku-Wrzeszczu
  • 60 dywizjon artylerii[b][2] w Gdańsku-Wrzeszczu
  • kompania czołgów w Lęborku

Przekształcenia[edytuj | edytuj kod]

3 i 5 Brygady Obrony Wybrzeża oraz 32 bcz i apanc → 23 Dywizja Piechoty23 Dywizja Desantowa7 Łużycka Dywizja Desantowa7 Łużycka Brygada Obrony Wybrzeża1 Gdańska Brygada Obrony Terytorialnej → 1 Gdański Batalion Obrony Terytorialnej → 1 batalion 7 Pomorskiej Brygady Obrony Wybrzeża

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Batalion obrony wybrzeża posiadał w swoim składzie: trzy kompanie piechoty (w każdej trzy plutony piechoty oraz plutony: ckm, dział bezodrzutowych 82 mm, dział bezodrzutowych 107 mm, moździerzy 120 mm i przeciwlotniczy PKM-2), baterię artylerii przeciwlotniczej (drużyna dowodzenia, dwa plutony ogniowe armat 37 mm, pluton przeciwlotniczy PKM-4), baterii: artylerii (plulon dowodzenia, dwa plutony ogniowe armat 85 mm), pluton łączności, sekcje: techniczną z plutonem remontowym i tyłów z plutonem transportowo gospodarczym. W batalionie było etatowo 582 żołnierzy.
  2. Dywizjon artylerii armat posiadał: baterie haubic 152 mm i baterię armat 100 mm (w obu pluton dowodzenia i dwa plutony ogniowe), baterię szkolną, pluton dowodzenia, drużynę remontową i sekcje tyłów z plutonem transportowo-gospodarczym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Etat nr 2/204 batalionu obrony wybrzeża z 18 października 1956 roku podano za:Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 310.
  2. Etat nr 2/207 dywizjonu artylerii armat z 18 października 1956 roku podano za:Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. s. 310.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.