67 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Węgierski Pułk Piechoty Nr 67
Ungarisches
Infanterieregiment Nr. 67
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1860

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Węgierski

Tradycje
Rodowód

Pułk Piechoty Liniowej Nr 67

Dowódcy
Pierwszy

płk Leopold Gölis

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Preszów, Wiedeń

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

49 Dywizja Piechoty

FZM Paul Kray de Krajova et Topolya
FZM Joseph von Schmerling

Węgierski Pułk Piechoty Nr 67pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

1 lutego 1860 roku w Preszowie (niem. Eperies, węg. Eperjes) został sformowany Pułk Piechoty Liniowej Nr 67. W skład nowo powstałej jednostki włączono dwa bataliony Pułku Piechoty Liniowej Nr 20 z Nowego Sącza i jeden batalion Pułku Piechoty Liniowej Nr 60 z węgierskiego garnizonu Eger.

Kolejnymi szefami pułku byli: FZM Joseph von Schmerling (1860–1884), generał kawalerii Eduard Graef von Libloy (1885–1892) i FZM Paul Kray de Krajova et Topolya (1888–1918).

Okręg uzupełnień nr 67 Preszów na terytorium 6 Korpusu.

Kolory pułkowe: różowy (blassrot), guziki srebrne. Skład narodowościowy w 1914 roku 70% - Słowacy[1].

W 1867 roku pułk stacjonował w Wiedniu i wchodził w skład 2 Brygady należącej do 1 Dywizji. Główna stacja okręgu uzupełnień i kancelaria rachunkowa (niem. Haupt-Ergänzungs-Bezirks- und Rechnungskanzlei-Station) pozostawała w Preszowie[2].

W 1873 roku komenda pułku stacjonowała w Wiedniu, a wszystkie bataliony w Preszowie. W latach 1903-1907 komenda pułku oraz 1. i 4. bataliony stacjonowały w Preszowie, natomiast 2. batalion w Nowej Wsi Spiskiej (węg. Igló), a 3. batalion w Sabinovie (węg. Kisszeben). W latach 1908-1914 komenda pułku razem z 1., 2. i 3. batalionami stacjonowała w Wiedniu, natomiast 4. batalion w Preszowie.

W 1914 roku pułk (bez 4. batalionu) wchodził w skład 97 Brygady Piechoty w Wiedniu należącej do 49 Dywizji Piechoty, która była rozlokowana na terenie 2 Korpusu[3]. 4. batalion był podporządkowany komendantowi 54 Brygady Piechoty należącej do 27 Dywizji Piechoty, która była rozlokowana na terenie 6 Korpusu[4].

Żołnierze[edytuj | edytuj kod]

Komendanci pułku
  • płk Leopold Gölis (1861[5]-1865)
  • płk Friedrich Müller von Elblein (1867)
  • płk Joseph Mayerhofer von Grünbühl (1873)
  • płk Wilhelm Microys (do 1901 → komendant 29 Brygady Piechoty w Użhorodzie)
  • płk Valerian Mikulicz von Radecki (1901-1905 → komendant 57 Brygady Piechoty w Terezinie)
  • płk Elias Kukiċ (1905-1909 → komendant 30 Brygady Piechoty w Miszkolcu)
  • płk Albrecht Aust (1909-1911 → szef 2./St. Oddziału c. i k. Ministerstwa Wojny)
  • płk Rudolf Pfeffer (1911-1912 → komendant Kurs Informacyjnego dla kapitanów i rotmistrzów)
  • płk August Kleinschrodt (1912–1914[6])
Oficerowie

Barwy[edytuj | edytuj kod]

Z chwilą sformowania pułk otrzymał następujące barwy:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zachowano ówczesną pisownię języka niemieckiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1861.
  • Militärschematismus des österreichischen Kaiserthumes für 1867. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, kwiecień 1867.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1873. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1895. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1894. (niem.).
  • Schematismus für das Kaiserliche und Königliche Heer und für das Kaiserliche und Königliche Kriege-Marine für 1900. Wiedeń: K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1889. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Österreich-Ungarns bewaffnete Macht 1900 - 1914
  • Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 By Glenn Jewison & Jörg C. Steiner