6 Armia Sił Powietrznych i Obrony Przeciwlotniczej
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1 czerwca 1998 |
| Nazwa wyróżniająca |
Leningradzka |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. Swiridow |
| Obecny |
gen. mjr Oleg Makowiecki |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Formacja | |
| Podległość |
1 Dowództwo Sił Powietrznych i Obrony Przeciwlotniczej, |
| Skład |
21 Korpus OP |
| Odznaczenia | |
| Order Czerwonego Sztandaru | |
6 Leningradzka Armia Sił Powietrznych i Obrony Przeciwlotniczej odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru (ros. trb. 6-ja Leningradskaja Krasnoznamionnaja armija WWS i PWO, w skrócie 6А ВВС и ПВО) – związek operacyjny Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, służący w Siłach Powietrznych Federacji Rosyjskiej w ramach Zachodniego Okręgu Wojskowego.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
6 Armia Lotnicza i Obrony Powietrznej powstała w wyniku połączenia sił powietrznych i wojsk obrony powietrznej i 1 marca 1998 w ramach nowego rodzaju sił zbrojnych osiągnęła gotowość operacyjną[1].
13 września 2005 dekretem prezydenta Rosji otrzymała wyróżnienie Leningradzka i Order Czerwonego Sztandaru.
W lutym 2010 wprowadzona została w życie Doktryna Wojenna Federacji Rosyjskiej. Utworzone zostały cztery dowództwa operacyjno-strategiczne, a w ślad za nimi cztery okręgi wojskowe[2]. Każdemu z nich podporządkowano jedno dowództwo SPiOP. W Zachodnim Okręgu Wojskowym na bazie 6 ALiOP i 16 Korpusu Lotniczego utworzono 1 Dowództwo SPiOP. Korpusy i dywizje obrony powietrznej przeformowano w Brygady Obrony Powietrzno-Kosmicznej, włączając w ich struktury elementy wojsk radiotechnicznych[3].
1 sierpnia 2015 dekret prezydenta Federacji Rosyjskiej powołał w miejsce Dowództwa Sił Powietrznych i Dowództwa Obrony Powietrzno-Kosmicznej Główne Dowództwo Sił Powietrzno-Kosmicznych. Na bazie Sił Powietrznych i Wojsk Powietrzno-Kosmicznych powstały Siły Powietrzno-Kosmiczne. Dowództwo 1 SPiOP przekształcone zostało na powrót w 6 ALiOP[4].
Komponent lotniczy[edytuj | edytuj kod]
- 105 Mieszana Dywizja Lotnicza;
- 14 Gwardyjski pułk lotnictwa myśliwskiego (Chalino, obwód kurski); przezbrajany z MiG-29SMT (tzw. algierskie, tzn. nie przyjęte wcześniej przez Algierię) na wielozadaniowe Su-30SM;
- 159 Gwardyjski pułk lotnictwa myśliwskiego (Biesowiec, Karelia); przezbrajany z Su-27 różnych wersji na Su-35S (dwie eskadry);
- 790 Gwardyjski pułk lotnictwa myśliwskiego (Chotiłowo, obwód twerski); przezbrajany z Su-27 różnych wersji na Su-35S i MiG-31BM;
- 47 mieszany pułk lotniczy (Bałtimor, Woroneż); pułk ukończył przezbrojenie z Su-24M na Su-34 (36 Su-34 w trzech eskadrach);
- 4 samodzielna eskadra rozpoznawcza (Szatałowo, obwód smoleński); eskadra miała na stanie rozpoznawcze Su-24MR; w 2018 zapowiadano rozwinięcie eskadry w pułk;
- 33 samodzielny mieszany pułk lotniczy (Lewaszowo, St-Petersburg); samoloty transportowe i śmigłowce (An-12, An-26, An-30, An-72, An-148, Tu-143, L-410, Mi-8 i Mi-26);
- jednostki śmigłowcowe (tzw. lotnictwa armijnego), w tym jedną brygadą
- 15 Brygada Śmigłowców (Ostrów, obwód pskowski); brygada powstała niedawno, wyposażona jest w najnowsze śmigłowce uderzeniowe: Mi-35M, Mi-28N, Ka-52, transportowo-bojowe Mi-8MTW-5 i Mi-8AMTSz oraz ciężkie transportowe Mi-26; według niektórych źródeł brygada ma prawdopodobnie (co najmniej): 18 Ka-52, 16 Mi-28N, 10 Mi-35M, 20 Mi-8MTW-5 i 6 Mi-26;
- 440 samodzielny pułk śmigłowców (Wiaźma, obwód smoleński) Według niektórych źródeł pułk ma prawdopodobnie (co najmniej): 12 Ka-52, 16 Mi-24P, 20 Mi-8MTW-5 i 3 Mi-8MTPR-1.
- 332 samodzielny pułk śmigłowców (Puszkin, St-Petersburg) Według niektórych źródeł pułk ma prawdopodobnie (co najmniej): 12 Mi-28N, 10 Mi-35M, 12 Mi-8MTW-5.
- wg niektórych źródeł funkcjonuje jeszcze tzw. pokojowa eskadra 332 Pułku (Mi-24P, Mi-8MT, Mi-8MTW-5).
Komponent przeciwlotniczy[edytuj | edytuj kod]
- 2 Dywizja Obrony Przeciwlotniczej (Chwojny) z systemami S-300 przezbrajanymi na S-400; osłania z powietrza rejony Petersburga i Pskowa;
- 500 Gwardyjski Rakietowy Pułk Przeciwlotniczy (Gostilicy, obwód leningradzki);
- 1544 rakietowy pułk przeciwlotniczy (Władimirski Łagier, obwód pskowski);
- 1488 rakietowy pułk przeciwlotniczy (Zielenogorsk, St-Petersburg);
- 1489 rakietowy pułk przeciwlotniczy (Waganowo, obwód leningradzki);
- 1490 rakietowy pułk przeciwlotniczy (Uljanowka, obwód leningradzki);
- 333 pułk radiotechniczny (Chwojnyj, St-Peterbsurg),
- 334 pułk radiotechniczny (Pietrozawodsk, Karelia);
- 32 Dywizja Obrony Przeciwlotniczej (Rżew) z systemami S-300 i S-400; ma tylko dwa pułki, osłania przede wszystkim rejon Nowogrodu i Woroneża.
- 42 rakietowy pułk przeciwlotniczy (Wałdaj, obwód nowogrodzki);
- 108 rakietowy pułk przeciwlotniczy (Sziłowo, Woroneż);
- 335 pułk radiotechniczny (Jarosławl);
- 336 pułk radiotechniczny (Orioł);
- 337 pułk radiotechniczny (Rżew, obwód twerski).
obwód królewiecki[edytuj | edytuj kod]
- 132 Mieszana Dywizja Lotnicza
- 44 Dywizja Obrony Przeciwlotniczej (Królewiec):
- 183 rakietowy pułk przeciwlotniczy;
- 1545 rakietowy pułk przeciwlotniczy;
- 81 pułk radiotechniczny[5].
Dowódcy armii[edytuj | edytuj kod]
- gen. mjr Oleg Makowiecki (od sierpnia 2020)[6]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dochniak 2018 ↓, s. 70.
- ↑ Dochniak 2018 ↓, s. 81.
- ↑ Dochniak 2018 ↓, s. 82.
- ↑ Dochniak 2018 ↓, s. 88.
- ↑ Marcin Gawęda: Siły powietrzne i przeciwlotnicze na zachodzie Rosji [ANALIZA]. Defence24, 9 lutego 2020. [dostęp 2020-12-30]. (pol.).
- ↑ Новым командующим Ленинградской армии ВВС и ПВО назначен Олег Маковецкий. ИА REGNUM. s. 2020. [dostęp 2020-12-30]. (ros.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marcin Dochniak: Siły Powietrzne Federacji Rosyjskiej w świetle zmian w środowisku bezpieczeństwa Rosji. Warszawa: Difin SA, 2018. ISBN 978-83-8085-765-0.
- Zachodnia rubież naszpikowana wojskiem. Tutaj Rosja ma przewagę nad NATO