6 Pułk Saperów (II RP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
6 Pułk Saperów
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1929

Tradycje
Święto

13 sierpnia

Kontynuacja

Kadra 6 Pułku Saperów

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Emanuel Homolacs

Organizacja
Dyslokacja

garnizon Przemyśl
(Okręg Korpusu Nr X)

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Rodzaj wojsk

saperzy

6 Pułk Saperów im. gen. Ignacego Prądzyńskiego (6 psap) – oddział saperów Wojska Polskiego II RP.

Historia[edytuj | edytuj kod]

6 Pułk Saperów został sformowany 25 maja 1921 roku z połączenia 5 bsap mjr. Kazimierza Hackbella, 11 bsap mjr. Stefana Pomirskiego i 12 bsap mjr. Jakuba Pawłowicza.

 Osobny artykuł: Święta wojskowe w Polsce.

19 maja 1927 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski ustalił i zatwierdził dzień 13 sierpnia, jako datę święta pułkowego[1].

Na początku 1929 roku oddział został skadrowany i otrzymał nazwę „kadra 6 Pułku Saperów”. Z końcem stycznia 1929 roku w kadrze pozostało trzech oficerów, a pozostali zostali przeniesieni do innych oddziałów[2]. 25 marca 1930 roku do kadry zostało przeniesionych 19 oficerów rezerwowych i 3 oficerów pospolitego ruszenia[3]. Wiosną 1931 roku kadra została rozformowana. Oficerowie z dniem 1 kwietnia 1931 roku zostali przeniesieni na nowe stanowiska służbowe[4].

Żołnierze 6 psap[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Żołnierze 6 Pułku Saperów (II RP).
Dowódcy pułku
Zastępcy dowódcy pułku

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Ppłk sap. Gustaw Leonard Herman Stankiewicz ur. 19 października 1884 w Weinkirche, w rodzinie Artura[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 16 z 19 maja 1927 roku, poz. 174.
  2. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 14.
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 25 marca 1930 roku, s. 92-94.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 107.
  5. a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 47 z 25 listopada 1922 roku, s. 852.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 74 z 2 sierpnia 1924 roku, s. 424.
  7. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-04-21]..
  8. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 74 z 2 sierpnia 1924 roku, s. 422.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 14 lutego 1925 roku, s. 76.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 46 z 24 kwietnia 1925 roku, s. 220.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 23 kwietnia 1925 roku, s. 218, z dniem 1 kwietnia 1925 został odkomenderowany do Szefostwa Inżynierii i Saperów OK Nr VI na okres trzech miesięcy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Zdzisław Józef. Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
  • Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924.
  • Spis byłych oddziałów wojskowych WP, Przegląd Historyczno-Wojskowy, Warszawa 2000, Nr 2 (183), s. 105-108.
  • Piotr Stawecki, Wojsko Marszałka Józefa Piłsudskiego 12 V 1926 - 12 V 1935, Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004, s. 174-178, ISBN 83-7399-078-X, OCLC 830637307.
  • Eugeniusz Kozłowski, Wojsko Polskie 1936-1939. Próby modernizacji i rozbudowy, Wydawnictwo MON, Warszawa 1964, wyd. I, s. 189.