70 Batalion Lotniczo-Techniczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
70 Batalion Lotniczo-Techniczny
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1958

Rozformowanie

1961

Tradycje
Święto

27 listopada

Nadanie sztandaru

27 listopada 1960

Kontynuacja

64 Lotniczy Pułk Szkolny

Dowódcy
Pierwszy

kpt. Tadeusz Gołębiowski

Ostatni

mjr Adam Baca

Organizacja
Numer

JW 3521

Dyslokacja

Przasnysz

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Podległość

Oficerska Szkoła Lotnicza nr 5 Oficerska Szkoła Lotnicza nr 4

Skład

Etat Nr 20/458

70 Batalion Lotniczo-Techniczny Oficerskiej Szkoły Lotniczej Nr 5 (70 bl-t) – pododdział wojsk lotniczych.

Historia – formowanie, zmiany organizacyjne, wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

Przasnysz, 2013r. - w tych koszarach stacjonował 70 Batalion Lotniczo-Techniczny
Widok współczesny na obiekt koszarowy byłego 70 Batalionu Lotniczo-Technicznego
70 Batalion Lotniczo-Techniczny 1958 - 1961
Dowódca garnizonu Przasnysz mjr pil. Kazimierz Ciepiela z kadrą 70 lb-t
Struktura 70 bl-t
Kierownik GICh kpt. lek. med. Zygmunt Gwardys na tle sztandaru

70 Batalion Lotniczo–Techniczny Oficerskiej Szkoły Lotniczej Nr 5 został sformowany na podstawie rozkazu Nr 075/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 31 grudnia 1957 roku.

Jednostka została zorganizowana w Przasnyszu, w terminie do 15 marca 1958 roku, według etatu Nr 20/458 z dnia 31 grudnia 1957 roku[1].

W 1958 dokonano zmian w strukturach organizacyjnych szkół lotniczych w Dęblinie i w Radomiu. Strukturę eskadrową zastąpiono pułkami szkolno–bojowymi i szkolnymi[2]. Równocześnie z dotychczasowych pododdziałów kwatermistrzowskich szkół lotniczych zostały utworzone samodzielne bataliony lotniczo–techniczne, które miały zabezpieczać pod względem logistycznym zadania szkoleniowe realizowane przez nowo powstałe pułki[3]. 70 Batalion Lotniczo–Techniczny był samodzielnym pododdziałem gospodarczym stacjonującym w Przasnyszu z zadaniem logistycznego zabezpieczenia działalności szkoleniowej 64 Lotniczego Pułku Szkolnego, któremu batalion był podległy operacyjnie[1]. Liczył 262 żołnierzy. Dowódcą batalionu został kpt. Tadeusz Gołębiowski[4], zastępcą dowódcy ds. politycznych kpt. Czesław Hołodok.

1 lipca 1960 zgodnie z zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego nr 038/Org. z 31 maja 1960 roku generała Jerzego Bordziłowskiego, Oficerska Szkoła Lotnicza w Radomiu przekazała lotnisko w Przasnyszu wraz ze stacjonującymi tutaj jednostkami szkolnymi (tj. 64 lotniczym pułkiem szkolnym i 70 batalionem lotniczo–technicznym) do dyspozycji Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Jana Krasickiego z Dęblina [5]. 70 Batalion Lotniczo–Techniczny zmienił nazwę rozkazem DWL i OPL nr 07/Org. z 22 czerwca 1960 roku na 70 Batalion Lotniczo-Techniczny Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Jana Krasickiego.

27 listopada 1960 jednostka otrzymała sztandar[5][6], ufundowany przez społeczeństwo Powiatu Przasnysz, który w imieniu ministra Obrony Narodowej wręczył gen. bryg. Władysław Szczepucha.

W 1961 w ramach modernizacji struktur organizacyjnych lotnictwa Sił Zbrojnych, na podstawie zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego nr 073/ Org. z 24 sierpnia 1961 70 Batalion Lotniczo–Techniczny Oficerskiej Szkoły Lotniczej im. Jana Krasickiego został rozformowany. W wyniku tej reorganizacji na bazie rozformowanej jednostki powstały nowe pododdziały o etacie nr 20/503[7] - batalion zaopatrzenia, dywizjon techniczny, dywizjon dowodzenia lotami, będące po reorganizacji w strukturze 64 Lotniczego Pułku Szkolnego [8].

Dowódcy batalionu 1957-1961[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. Tadeusz Gołębiowski (1957-1960)
  • mjr Adam Baca (1960-1961)

Organizacja[edytuj | edytuj kod]

  • dowództwo
  • sztab
  • kompania łączności
  • kompania wartownicza
  • kompania samochodowa
  • wydział zaopatrzenia technicznego
  • kwatermistrzostwo
    • sekcja finansowa
    • izba chorych
  • kompania ziemnego zabezpieczenia lotów
  • straż pożarna

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Marciniuk 2006 ↓, s. 106.
  2. Mikołajczuk 2008 ↓, s. 130.
  3. Ziółkowski i Marciniuk 2001 ↓, s. 187.
  4. Marciniuk 2006 ↓, s. 104.
  5. a b Woroniecki 1967 ↓, s. 78.
  6. Uchwała Rady Państwa z 5.10.1960 roku.
  7. Marciniuk 2006 ↓, s. 107.
  8. Zieliński i Mikołajczuk 2010 ↓, s. 367.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Zieliński, Marian Mikołajczuk: Historia polskiego lotnictwa wojskowego 1945 -1962. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o.; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2010, s. 367. ISBN 978-83-61529-78-1.
  • Marian Mikołajczuk [red.]: Lotnicze tradycje Białej Podlaskiej. Warszawa: ZP Grupa Sp. z o.o.;, 2008, s. 130. ISBN 978-83-926606-7-5.
  • Janusz Ziółkowski, Andrzej Marciniuk: Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych, 75 lat Dęblińskiej Szkoły Orląt. Toruń-Dęblin: Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-711-X.
  • Andrzej Marciniuk: Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych, Zeszyty Naukowe, Radom Zasłużony Ośrodek Wojskowego Szkolnictwa Lotniczego, Materiały z Konferencji Naukowej 15-16 IV 2005r. Dęblin: Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych, 2006, s. 187. ISSN 641-9723.
  • L. Woroniecki [red.]: Oficerska Szkoła Lotnicza w Radomiu 1951 - 1964. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej, mps. Biblioteka WAP, obecnie Akademia Obrony Narodowej,, 1967, s. 78.
  • Andrzej Marciniuk, Zarys organizacji kształcenia lotniczego w Oficerskiej Szkole Lotniczej, 2006, s. 104, 106, 107

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]