7 Armia (II RP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
7 Armia
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

7 marca 1920

Rozformowanie

26 czerwca 1920

Dowódcy
Pierwszy

gen. por. Gustaw Zygadłowicz

Ostatni

gen. por. Stefan Majewski

Organizacja
Dyslokacja

Wilno (sztab)

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Podległość

do 17 maja NDWP, następnie Front Północno-Wschodni

Skład

2 Dywizja Litewsko-Białoruska
6 Dywizja Piechoty
10 Dywizja Piechoty
I Dywizjon Lotniczy

7 Armia (7 A)związek operacyjny Wojska Polskiego, utworzony w trakcie wojny polsko-bolszewickiej rozkazem Wodza Naczelnego gen. Józefa Piłsudskiego z 7 marca 1920.

Formowanie i działania[edytuj | edytuj kod]

W marcu 1920 Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego zadecydowało o rozwiązaniu frontów i sformowaniu na ich miejsce armii. Największy z nich, Front Litewsko-Białoruski, podzielony został na trzy armie: 1., 4. (liniowe) oraz 7.. Z dniem 1 kwietnia dotychczasowe dowództwo Grupy gen. Żeligowskiego zostało przekształcone w dowództwo 7 Armii[1].Armia miała zadanie obserwować polsko-litewską linię demarkacyjną i stanowić odwód dla pozostałych formacji.

7 Armia nie brała bezpośredniego udziału w walkach jako cała formacja. Jedynie jej 6 Dywizja Piechoty miała brać udział w planowanej na 17 maja ofensywie 4 Armii znad Berezyny. Lecz w związku z wyprzedzającym uderzeniem Tuchaczewskiego na północnym odcinku frontu, natarcie nie doszło do skutku, więc część oddziałów armii została przydzielona do grupy gen. por. Leonarda Skierskiego (włączonej później do 1 Armii), z wyjątkiem 2 Dywizji Litewsko-Białoruskiej, która pozostała w składzie armii do końca jej istnienia.

Dowództwo i skład[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: oficerowie dowództwa 7 Armii (II RP).

Dowództwo 7 Armii

Odeb 7 A:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tym 2014 ↓, s. 39.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Norman Davies: White Eagle, Red Star: The Polish-Soviet War, 1919-20. London: Pimlico, 2003. ISBN 83-03-01373-4.
  • Juliusz S. Tym: Naczelny wódz w kampaniach wojennych 1919–1920 oraz 1939–1945. W: Tomasz Kośmider (red.): Naczelny dowódca sił zbrojnych w systemie obronnym państwa polskiego. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978-83-7523-329-2.
  • Tadeusz Wawrzyński. Dowództwa armii 1920-1922. „Biuletyn Centralnego Archiwum Wojskowego 22/1999”. 
  • Mieczysław Wrzosek: Wojny o granice Polski Odrodzonej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1992. ISBN 83-214-0752-8.