7 Pułk Huzarów (austro-węgierski)

Pułk Huzarów Nr 7
Husarenregiment Wilhelm II. Deutscher Kaiser und König von Preuβen Nr 7
	Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1798
Rozformowanie	1918
	Działania zbrojne
	I wojna światowa
	Organizacja
Dyslokacja	Kecskemét, Debreczyn, Oradea, Budapeszt
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	kawaleria
Podległość	7 Brygada Kawalerii

Pułk Huzarów Wilhelma II Cesarza Niemiec i Króla Prus Nr 7 (HR. 7) – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułk został sformowany w 1798.

Kolejnymi szefami pułku byli:

książę pruski Wilhelm I Hohenzollern (1885 – †9 III 1888),
cesarz Niemiec i król Prus Wilhelm II (od 1888).

W 1887 roku sztab pułku i jego kadra zapasowa stacjonował w Kecskemét i był kompletowany przez okręgi uzupełnień Pułku Piechoty Nr 38 (Kecskemét) i Nr 68 (Szolnok)^[1].

W 1914 roku komenda pułku razem z 2. dywizjonem stacjonowała w Debreczynie, 1. dywizjon w Oradei (węg. Nagyvárad), a kadra zapasowa w Budapeszcie, w koszarach przy ul. Kerepesi 41. Pułk wchodził w skład 7 Brygady Kawalerii i był uzupełniany na terytorium 4 Korpusu^[2].

Etat Pułku przewidywał w jego składzie: dowództwo, dwa dywizjony a. trzy szwadrony po 117 huzarów, szwadron zapasowy, pluton pionierów i patrol telegraficzny. Stan etatowy liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i huzarów.

Żołnierze[edytuj | edytuj kod]

Komendanci pułku

płk Hermann von Pokorny (1887^[1])
płk Bruno von Schönberger ( – 1912 → komendant 16 Brygady Kawalerii^[3])
ppłk / płk Béla Berzeviczy von Berzevicze und Kakas-Lomnitz (1912^[4] – 1914^[5])

Oficerowie

Tadeusz Zapałowicz – lekarz pułkowy (VI 1886 – III 1887)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Rocznik oficerski 1888 ↓, s. 594.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 95, 706.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 147, 206, 840.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 840.
↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 706.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1888. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1887.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
JuliuszJ. Bator JuliuszJ., Wojna Galicyjska, Kraków: Wydawnictwo Egis Libron, 2008, ISBN 978-83-7396-747-2, OCLC 316449958 .

[CITEREFRocznik_oficerski1888594-1] Rocznik oficerski 1888 ↓, s. 594.

[CITEREFRocznik_oficerski_c._i_k._Armii_i_Marynarki_Wojennej191495,_706-2] Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 95, 706.

[CITEREFRocznik_oficerski_c._i_k._Armii_i_Marynarki_Wojennej1913147,_206,_840-3] Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 147, 206, 840.

[CITEREFRocznik_oficerski_c._i_k._Armii_i_Marynarki_Wojennej1913840-4] Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 840.

[CITEREFRocznik_oficerski_c._i_k._Armii_i_Marynarki_Wojennej1914706-5] Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 706.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Dywizje kawalerii	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
Brygady kawalerii	1 1 OK 2 2 OK 3 OK 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24
Pułki dragonów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Pułki ułanów	1 2 3 4 5 6 7 8 11 12 13
Pułki ułanów c. k. Obrony Krajowej	1 2 3 4 5 6
Pułki huzarów	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16
Pułki huzarów Honwedu	1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Dywizjony strzelców konnych	1 Dywizjon Dalmatyńskich Strzelców Konnych 1 Dywizjon Tyrolskich Strzelców Konnych
Dywizjony artylerii konnej	1 2 4 5 6 7 9 10 11