Wild 2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z 81P/Wild)
81P/Wild
Ilustracja
Zdjęcie jądra komety Wild 2 wykonane przez sondę Stardust 2 stycznia 2004 roku
Odkrywca

Paul Wild

Data odkrycia

6 stycznia 1978

Nazwy alternatywne

81P/Wild 2, Wild 2

Elementy orbity
Półoś wielka

3,4481[1] au

Mimośród

0,5383[1]

Peryhelium

1,5921[1] au

Aphelium

5,3041[1] au

Okres orbitalny

6,40[1] lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

3,2390[1]°

Długość węzła wstępującego

136,1285[1]°

Argument peryhelium

41,7071[1]°

Moment przejścia przez peryhelium

20 lipca 2016[1]

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

3,3 × 4,0 × 5,5 km

Wild 2 (nazwa oficjalna 81P/Wild) – kometa okresowa należąca do rodziny komet Jowisza. Została odkryta w 1978 roku przez szwajcarskiego astronoma Paula Wilda.

Wiek komety określa się na ok. 4,5 mld lat. Dawniej miała ona bardziej obszerną i kolistą orbitę, jednak we wrześniu 1974 roku zbliżyła się na odległość zaledwie około 1 miliona km od Jowisza i jego pole grawitacyjne zmieniło tor jej orbity i skierowało ją w stronę planet wewnętrznych. Okres obiegu orbity został wtedy zmniejszony z 43 do 6,4 lat, zaś peryhelium wynosi aktualnie ok. 1,6 jednostki astronomicznej.

Powierzchnia jądra jest niemal w całości pokryta kraterami. Średnica największego z nich wynosi 2 km. Na powierzchni znajdują się też strome skarpy i wzgórza o wysokości dochodzącej do 100 m. Z obszarów aktywnych jądra wypływają liczne strugi gazu i pyłu tworzące następnie komę i warkocz komety.

Przelot sondy Stardust obok komety[edytuj | edytuj kod]

Animacja utworzona ze zdjęć wykonanych przez sondę Stardust podczas zbliżenia do komety Wild 2

2 stycznia 2004 roku z komy komety Wild 2 zostały pobrane próbki pyłu przez sondę kosmiczną Stardust. Badania próbek mają pomóc w określeniu pochodzenia komet i Układu Słonecznego. Cząstki zostały pochwycone w specjalny kolektor z aerożelu. Sonda zbliżyła się na odległość 236 km od jądra komety, wykonując 72 fotografie i analizując skład cząstek pyłu. Kapsuła lądownika pojazdu powróciła na Ziemię bez przeszkód 15 stycznia 2006 roku.

Jądro komety 81P/Wild i wypływające z niego strugi materii widziane przez sondę Stardust

Całkowita masa pobranych próbek wynosi 0,0001 grama[2]. Wykorzystując unikatowe możliwości synchrotronu Diamond Light Source, pozwalającego zbadać największy zakres pierwiastków, zespół naukowców Uniwersytetu Leicester odkrył w próbkach rentgenowską sygnaturę tlenków żelaza. W trakcie dalszych badań wykazano, że drobiny tlenków żelaza odkryte w próbkach pochodzących z komety powstały w wyniku procesów zachodzących w niskich temperaturach w obecności wody. Zaskakuje jednak fakt, że inne cząstki powstały z kolei w bardzo wysokich temperaturach, sięgających 2000 °C, gdyż podejrzewano, że zbudowana z lodu kometa musiała powstać na zimnych kresach Układu Słonecznego[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Wild 2 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [data dostępu: 2016-04-01]
  2. a b Sekcja komety Wild2. [w:] Teleskopy.net [on-line]. 2010-05-28. [dostęp 2016-04-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]