8 Brygada Artylerii Ciężkiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
8 Brygada Artylerii Ciężkiej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Tradycje
Kontynuacja

67 pułk artylerii ciężkiej

Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

2 Łużycka Dywizja Artylerii[1]

152 mm haubicoarmata wz. 1937 (MŁ-20)

8 Brygada Artylerii Ciężkiej (8 BAC) – oddział artylerii ciężkiej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Brygada została sformowana we wsi Różanka, w składzie 2 Dywizji Artylerii, na podstawie rozkazu nr 8 Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego z 20 sierpnia 1944 roku. W grudniu 1944 roku w Różance żołnierze brygady złożyli przysięgę. We wrześniu 1945 roku brygada została przeformowana w 67 pułk artylerii ciężkiej.

Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo i sztab

  • 3 x dywizjon artylerii
    • 3 x bateria artylerii
  • park artyleryjski

Stan etatowy liczył 1129 żołnierzy, w tym 116 oficerów, 308 podoficerów i 705 kanonierów.

Podstawowy sprzęt i uzbrojenie[edytuj | edytuj kod]

Na uzbrojeniu i wyposażeniu brygady znajdowały się:

  • 152 mm haubico-armata – 36
  • rusznice przeciwpancerne – 36
  • karabiny maszynowe – 18
  • samochody – 102
  • ciągniki – 45

Marsze i działania bojowe[edytuj | edytuj kod]


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii, Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.